امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر منبر کوفه خطبه خواند و فرمود: به خدا قسم، من پاداش‌دهنده مردم در روز قیامت و تقسیم‌کننده بهشت و جهنم هستم. من بزرگترین جدا کننده حق از باطل هستم و تمام پیامبران و فرشتگان و ارواح، به برکت آفرینش ما خلق شده‌اند. به من نُه ویژگی
امام صادق علیه‌السلام: فضیلت و بزرگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام در این است که هر چه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آورده، او به آن عمل کرد و از هر چه نهی کرد آن را انجام نداد. هر فضیلتی که برای پیامبر هست، برای او هم هست به جز اینکه پیامبر برتر از همه موجودات
عمران بن حصین، ابن عباس و بُریده اسلمی: در بین غنائم جنگی، کنیزی نظر علی علیه‌السلام را به خود جلب کرد و خواست که او را بخرد. حاطب بن أبی بلتعه و بریده أسلمی با او وارد مزایده شدند و وقتی قیمت آن کنیز به قیمت مناسب آن روز رسید،
اصبغ بن نباته: حارث همدانی به همراه جمعی از شیعیان که من هم در میان آن‌ها بودم، به دیدار امیرالمؤمنین علیه‌السلام رفتند. حارث بیمار بود و هنگام راه رفتن تلو تلو می‌خورد و با عصای سرکجش به زمین ضربه می‌زد تا با آن تکیه کند. امام علی برای حارث ارزش
عبد الله بن عُمَر: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: ای مردم، بدانید امیرالمؤمنین علیه‌السلام در میان شما همانند ستاره‌ی درخشان در آسمان است و وقتی طلوع کند اطراف خود را روشن می‌کند. ای مردم، بدانید که من این سخن را به این دلیل به شما گفتم که
رسول خدا صلی الله علیه و آله: یا علی، پس از من تو مظلوم واقع می‌شوی، وای بر کسی که به تو ستم و تعدّی کند و خوشا به حال کسی که از تو پیروی کند و کسی را بر تو ترجیح ندهد! ای علی، پس از من با تو
شُریک بن عبدالله قاضی: هنگام بیماری أعمش -که بر اثر آن درگذشت- به عیادتش رفتم و در آنجا بودم که ابن شبرمه و ابن أبی لیلی و ابوحنیفه وارد شدند و حال او را پرسیدند؛ أعمش از ضعف و ناتوانی شدید خود گلایه کرد و از گناهان خود که از
مفضّل بن عمر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: چرا امیرالمؤمنین علیه‌السلام قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم شد؟ فرمود: چون حُبّ او ایمان و دشمنی با او کفر است و بهشت برای اهل ایمان و جهنم برای اهل کفر آفریده شده است؛ بنابراین فقط دوستداران او به بهشت می‌روند و دشمنانش
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: روزی به همراه قنبر به پشت کوفه رفتم و به او گفتم: آیا آنچه را که من می‌بینم تو هم می‌بینی؟ گفت: خیر، من ناتوانم یا امیرالمؤمنین! به دیگران گفتم: ای یاران، آیا آنچه را من می‌بینم، شما هم می‌بینید؟ گفتند: خیر، ما ناتوانیم یا امیرالمؤمنین. گفتم: سوگند
ابی اسحاق سبیعی: وارد مسجد جامع کوفه شدم و پیرمردی با سر و صورت سفید را دیدم که او را نمی‌شناختم؛ به ستونی تکیه داده بود و گریه می‌کرد و اشک‌هایش روی گونه‌هایش جاری بودند! به او گفتم: ای شیخ، چرا گریه می‌کنی؟ گفت: بیش از صد سال از عمر
