ابن عباس درباره آیه «قُل لا أسئَلُکُمْ عَلَیْهِ أجْرًا إلّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبیٰ»{[ای پیامبر] بگو: غیر از دوستیِ نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم}(شوری/23) روایت می‌کند:

از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال شد: این نزدیکانی که باید آن‌ها را دوست داشته باشیم، چه کسانی هستند؟ ایشان سه بار فرمود: علی(ع)، فاطمه(س) و دو پسر آن‌ها(ع).

متن عربی

کشف الغمة: قَوْلُهُ تَعَالَی قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ یَجِبُ عَلَیْنَا حُبُّهُمْ قَالَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ ابْنَاهُمَا قَالَهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ.

منابع
image_pdf
بحارالانوار/64/119/36
کشف الغمه/318/1

مجالس
0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

دسترسی سریع

دسته بندی روایات

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x