امیرالمؤمنین علی علیهالسلام بر بالای منبر مسجد کوفه فرمود: من سرور جانشینان و جانشین سرور پیامبرانم. من امام مسلمانان و پیشوای پرهیزکاران و صاحب‌اختیار مؤمنان و همسر سرور زنان جهانم. منم که انگشتر به دست راست دارم و پیشانی بر خاک می‌گذارم. من همان کسی هستم که دو بار هجرت
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام: ای مردم، حرف مرا بشنوید و در آن فکر کنید، چون که زمان مرگ نزدیک است: من امام همه آفریدگان خدا و وصی بهترین آفریده خدا هستم. من همسر سرور زنان این اُمّت و پدر خاندان طاهرین و ائمه هدایت‌گر هستم. من برادر رسول خدا، وصی، ولی،
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام: من خلیفه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و وزیر و وارث او هستم. من برادر، وصی و حبیب رسول خدا هستم. من برگزیده رسول خدا و همنشین او هستم. من پسر عموی رسول خدا، داماد و پدر فرزندان او هستم. من سیّد اوصیا و وصیّ سید انبیا هستم. من
عبدالله بن مسعود: به حضور فاطمه صلوات الله علیها آمدم و عرض کردم: همسرتان کجاست؟ فرمود: جبرئیل او را به آسمان برده است. عرض کردم: برای چه؟ فرمود: عده‌ای از فرشتگان در مورد مسأله‌ای اختلاف دارند و درخواست داوری از میان آدمیان کردند؛ خداوند به آنها وحی فرمود که یکی
ابو ایّوب انصاری: پیامبر صلی الله علیه و آله در خانه من بود. جبرئیل علیهالسلام با جامی نقره‌ای که زنجیری طلا و آبی از رحیق مختوم در آن بود از آسمان نازل شد و آن را به پیامبر داد و پیامبر هم از آن نوشید. بعد، آن را به علی،
زینب بنت حصین: پیامبر صلی الله علیه و آله یک روز صبح پیش فاطمه سلام‌الله‌علیها رفت. فاطمه گفت: پدر جان! دیشب را به صبح رساندیم در حالی که چیزی برای خوردن نداشتیم. پیامبر فرمود: آن دو پرنده را بیاور! فاطمه هم برگشت و ناگهان دو پرنده کباب‌شده را پشت سر
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب به امیرالمؤمنین علیهالسلام: سه چیز به تو داده شد که به من داده نشده است؛ پدر زنی مانند من، همسری همچون فاطمه(س) و فرزندانی مثل حسن و حسین(ع).
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای علی، سه فضیلت به تو داده شده که به من عطا نشده: 1- خدا پدرزنی مثل من به تو داد. 2- همسری مثل فاطمه سلام‌الله‌علیها به تو بخشید و 3- پسرهایت حسن و حسین علیهماالسلام را به تو عطا کرد.
امیرالمؤمنین علیهالسلام: زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مسجد خود را در مدینه ساخت و درِ خانه خود را رو به سمت آن قرار داد و مهاجران و انصار هم درِ خانه‌های خود را به سمت مسجد قرار دادند، خدای عزّوجل خواست که پیامبر و خاندان بزرگوارش را به وسیله فضیلتی
پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله:به جز من، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم‌السلام و هر کسی که از خاندان من است کسی حق ندارد در مسجد جُنُب شود.
