فرمان خدا به پیامبر(ص)
رسول خدا صلی الله علیه و آله: بدانید که جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمّد، پروردگارت تو را به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام فرمان میدهد و تو را به ولایتش امر میکند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: بدانید که جبرئیل نزد من آمد و گفت: ای محمّد، پروردگارت تو را به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام فرمان میدهد و تو را به ولایتش امر میکند.
پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: ای ابالحسن، بگو: خداوندا، برای من نزد خود عهدی قرار داده و محبتی مقرر فرما و در دلهای مؤمنان مودّتی مرحمت فرما! سپس آیه «إنَّ الَّذینَ ءامَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدًّا»{کسانی که ایمان آورده و کارهای
حارثه بن زید گفت: وقتی عمر بن خطاب به هنگام خلافتش به حج رفت من هم همراهش بودم. شنیدم که به هنگام طواف میگفت: پروردگارا! میدانی که به خانه ات آمدهام و از پرده پوشی تو آگاه هستم. وقتی مرا دید سخنش را قطع کرد، اما من آن را به
أمیرالمؤمنین علیهالسلام: هر که خدا را دوست بدارد، پیامبر را دوست داشته است و هر که پیامبر را دوست بدارد، ما را دوست داشته است و هر که ما را دوست بدارد، شیعیان ما را دوست داشته است و ما و شیعیان ما از یک خلقت و طبيعت هستیم و
جمیع بن عمیر: در مسجد جامع نماز میخواندم که ابن عمر را دیدم. پس از نماز نزد او نشستم و گفتم: از علی برایم بگو. گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را فرستاد تا سوره برائت (توبه) را بر مردم مکه و حجّاج خانه خدا ارائه کند.
ابن عباس: از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیات: «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ * فی جَنّاتِ النَّعیمِ» پرسیدم. فرمود: جبرئیل به من گفت: [منظور] علی و شیعیان او هستند که پیشتازان به سوی بهشتاند و مقرّب درگاه خدایند به سبب لطفی که به آنها دارد.
ابن عباس: در حالی که در ذی قار همراه امیرالمؤمنین علیهالسلام بودم، پسرش حسن علیه السلام را به کوفه فرستاد تا از اهالی آن برای جنگ با ناکثین بصره، یاری بگیرد. به من فرمود: ای ابن عباس، امروز پسرم حسن میآید و ده هزار سوار و پیاده همراه او است،
پیامبر صلی الله علیه و آله: ای ابن عباس، سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری مبعوث فرمود، آتش دوزخ بر دشمن علی خشمگینتر است تا بر کسی که مدّعی شود خداوند را فرزندی است .
روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به صحابه خود فرمود: کدام یک از شما تمام عمر را روزه میگیرد و شبها را به احیا میگذراند و قرآن را ختم میکند؟ سلمان عرض کرد: من، یا رسول الله. آنگاه یکی از حاضران به خشم آمد و گفت: سلمان مردی از
یعلی بن مُرّه آورده است که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بوده که علی بن أبی طالب علیه السّلام وارد شد. پیامبر فرمود: دروغ میگوید آنکه گمان میبرد ولایت مرا پذیرفته و دوستم میدارد در حالی که با «این» دشمنی ورزیده، از او نفرت داشته باشد.