اصبغ بن نباته: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر مردم خطبه می خواند و می‌فرمود: قبل از اینکه مرا از دست بدهید از من سؤال کنید، به خدا قسم، هر چیزی از گذشته و حال از من بپرسید شما را از آن باخبر می‌کنم. آنگاه سعد بن ابی وقاص بلند شد و
سعد بن أبی وقّاص: من و دو نفر دیگر در مسجد بودیم و از علی بدگویی می‌کردیم. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عصبانی به سوی ما آمد و فرمود: با من چه کار دارید؟! بعد دو بار فرمود: هر کس علی علیه‌السلام را آزار دهد، قطعاً مرا آزار داده است!
سعد بن أبی وقّاص: رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح روز جمعه را با ما اقامه کرد و به ما فرمود: روز قیامت علی بن أبی طالب پیشاپیش من «لواء الحمد» را که از دو تکه تشکیل شده است در دست دارد؛ تکه‌ای از آن از «سندس»
سعد بن أبی وقّاص: در صحن کعبه همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم که از سمت رکن یمانی موجودی بزرگ شبیه به یک فیل بسیار تنومند به سوی ما آمد؛ رسول خدا آب دهان به طرفش انداخت و فرمود: خوار و ذلیل شدی! امیرالمؤمنین علیه السّلام برخاست
سعد بن أبی وقّاص: علی علیه‌السلام فضیلت‌هایی داشت که هیچ کس غیر از او نداشت: 1- اجازه خواب در مسجدالنبی را داشت. 2- پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در جنگ خیبر پرچم را به او داد و 3- همه درهای باز شده به مسجدالنبی غیر از درِ خانه علی(ع) را بست.
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخُم امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب فرمود، در کنار او هفت تن از منافقان نشسته بودند که ابوبکر، عمر، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابی وقّاص، ابوعبیده، سالم غلام آزاد شده ابو حذیفه و مغیره بن شعبه از جمله ایشان بودند.
سید بن طاووس: در تفسیر ابن جحام خوانده‌ام که مصداق آیه «إنَّما وَلیُّکُم اللهُ وَ رَسولُهُ …» از نود راه که همگی اسناد پیوسته دارند و اغلب از رجال مخالف اهل بیت هستند، علی علیه‌السلام دانسته شده است؛ که از جمله راویان می‌توان به: علی علیه‌السلام، عمر بن خطاب، عثمان
سلیم بن قیس: من سعد بن ابی وقاص را دیدم و گفتم: من از علی علیه‌السلام شنیدم که فرمود: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: از فتنه شیطان و از فتنه سعد دوری کنید، او به باطل ساختن حق و رسوایی اهل حقیقت دعوت
