از امام باقر علیه‌السلام درباره نزول مسأله ولایت در روز غدیر سؤال شد که آیا توسط جبرئیل(ع) و از جانب خدا بوده یا نه؟ ایشان آیات «نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الْأمینُ * عَلیٰ قَلْبِکَ لِتَکونَ مِنَ الْمُنذِرینَ * بِلِسانٍ عَرَبیٍّ مُبینٍ»{«روح الامین» آن را به زبان عربی روشن و گویا بر
امام باقر علیه‌السلام درباره آیات «نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الْأمینُ * عَلیٰ قَلْبِکَ لِتَکونَ مِنَ الْمُنذِرینَ * بِلِسانٍ عَرَبیٍّ مُبینٍ»{«روح الامین» آن را به زبان عربی روشن و گویا بر دلت نازل کرد، تا از هشداردهندگان باشی}(شعراء/193-195) فرمود: منظور، نزول ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که جبرئیل بر قلب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتّى إذا فَرِحوا بِما أُوتوا أخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإذا هُمْ مُبْلِسونَ»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم، تا خوشحال شدند. ناگهان آنها را گرفتیم.
امام باقر علیه‌السلام، آیه 64 سوره نساء را این‌گونه قرائت کردند: «وَ لَوْ أنَّهُمْ إذ ظَلَمواْ أنفُسَهُمْ جَاءوکَ [یا عَلیّ] فَاسْتَغْفَرواْ اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ لَوَجَدواْ اللهَ تَوّابًا رَحیمًا»{اگر آنان هنگامی که به خود ستم کردند، نزد تو می‌آمدند [ای علی] و از خدا آمرزش می‌خواستند، و پیامبر هم
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیات «ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ مَا غَویٰ * وَ ما یَنطِقُ عَنِ الْهَویٰ * إنْ هُوَ إلَا وَحْیٌ یوحیٰ * عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُویٰ * ذو مِرَّةٍ فَاسْتَویٰ * وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأعْلیٰ * ثُمَّ دَنا فَتَدَلّیٰ * فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أوْ أدْنیٰ * فَأوْحیٰ إلیٰ
فضیل بن یسار: امام باقر علیه‌السلام آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) را تلاوت نمود
امام باقر علیه‌السلام درباره مصداق آیه «فَأمّا مَنْ أُوتیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَیَقولُ هاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتابیَه»{کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند [از شدّت شادی و مباهات] فریاد می‌زند که: بیایید کارنامه‌ام را بخوانید!}(حاقه/19) فرمود: این آیه درباره علی علیه‌السلام نازل شد و تبدیل به ضرب‌المثلی برای اهل ایمان
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام در خصوص شأن نزول آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را
امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در میان یارانش نشسته بود که علی علیه‌السلام با لباسی کهنه و پاره که قسمتی از بدن او را نشان می‌داد، وارد شد و در نزدیکی پیامبر(ص) نشست. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله کمی به او خیره شد و سپس این آیه را تلاوت فرمود:
امام باقر علیه‌السلام: مقداری مال و زیورآلات را برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آوردند در حالی که یاران آن حضرت هم حضور داشتند. پیامبر(ص) آن را تا به آخر میان آنها تقسیم کرد. وقتی تمام شد، مردی از فقیران مهاجر که موقع تقسیم اموال غایب بود، آمد. وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله
