امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سواره در حرکت بود و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام پیاده. پیامبر(ص) به او فرمود: اباالحسن، یا سوار شو یا برگرد؛ چون که خدا به من دستور داده اگر سواره بودم تو هم سواره باشی و اگر پیاده بودم تو هم پیاده باشی، و
جابر بن عبدالله انصاری: امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أن یُشْرَکَ بِهِ»{مسلّماً خداوند شرک را نمی‌بخشد}(نساء/48) گفت: ای جابر، خدا شرک به ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام و اطاعت از او را دوست ندارد. و معنای ادامه آیه «وَ یَغْفِرُ ما دونَ ذٰلِکَ لِمَن یَشاء»{و غیر
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ إذا قیلَ لَهُمُ ارْکَعواْ لا یَرْکَعون»{وقتی به آنان گفته می‌شود: رکوع کنید، رکوع نمی‌کنند}(مرسلات/48) فرمود: این آیه دارای معنای باطنی است. یعنی وقتی به ناصبیان گفته شود علی علیه‌السلام را به ولایت بپذیرید، قبول نمی‌کنند.
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ أنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِن تَحْتِهَا الْأنْهارُ کُلَّما رُزِقواْ مِنْها مِن ثَمَرَةٍ رِزْقًا قالواْ هٰذَا الَّذی رُزِقْنا مِن قَبْلُ وَ أُتواْ بِهِ مُتَشابِهًا وَ لَهُمْ فیها أزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدونَ»{به کسانی که ایمان آورده، و کارهای
امام باقر علیه السلام: مفهوم آیه «هُنالِکَ الْوَلایةُ لِلَّهِ الْحَقِ هُوَ خَیرٌ ثَواباً وَ خَیرٌ عُقْباً»{در آنجا ثابت شد که ولایت از آنِ خداوند بر حق است. اوست که برترین ثواب، و بهترین عاقبت را دارد!}(کهف/44) ولایت علی علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «أ فَمَن یَعْلَمُ أنَّما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أعْمیٰ إنَّما یَتَذَکَّرُ أُوْلُواْ الْألْباب»{آنانی که حقانیتِ گفته‌هایی را درک می‌کنند که از طرف خدا فرستاده شده، آیا مثل کوردل‌هایی هستند که از درک حقایق عاجزند؟! تنها، خردمندانِ روشن‌دل به‌خود می‌آیند}(رعد/19) منظور از عبارت
امام باقر علیه‌السلام آیه «وَ یَسْتَنبِئونَکَ أحَقٌّ هُوَ قُلْ إی وَ رَبّیِ إنَّهُ لَحَق»{از تو می‌پرسند: آیا آن حقّ است؟ بگو: «بله، به پروردگارم قسم، قطعاً حقّ است}«یونس/53) را این‌طور معنا فرمود: ای محمّد، از تو می‌پرسند که آیا علی(ع) وصیّ توست؟ فرمود: بله، به پروردگارم قسم که او وصیّ
امام باقر علیه‌السلام درباره مفهوم آیات «إلَا أصْحابَ الْیَمینِ * فی جَنّاتٍ یَتَسائَلونَ * عَنِ الْمُجْرِمینَ * ما سَلَکَکُمْ فی سَقَرَ»{اصحاب یمین در باغهای بهشت هستند، و از مجرمان سؤال می‌کنند چه چیزی شما را به جهنم وارد کرد؟!»}(مدثر/39-42) فرمود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه السلام فرمود: ای علی،
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله [در خلال سخنانی] فرمود: کدام یک از شما وصیت من را قبول می‌کند، یاور من در کارم می‌شود، دِین مرا ادا می‌کند، وعده‌های من را بعد از من به جا می آورد و جانشین من می‌شود؟ دو مرد به سلمان گفتند:
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرواْ وَ ما یَزیدُهُمْ إلّا نُفورًا»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند! ولی فقط نفرتشان بیشتر می‌شود.}(أسراء/41) فرمود: منظور آیه این است که علی علیه السلام را در قرآن یاد کردیم و علی علیه‌السلام
