ابان بن تغلب: از امام باقر علیه‌السلام درباره جمله رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله «مَن کنتُ مولاهُ فعلیٌّ مولاه» پرسیدم، فرمود: ای ابوسعید، این چه سؤالی است؟! واضح است که به مردم خبر داد که پس از او، علی علیه‌السلام جانشین پیامبر در میان مردم خواهد بود.
حسن بن طریف: به امام باقر علیه‌السلام نامه‌ای نوشتم و از او پرسیدم که معنای جمله «مَن کنتُ مولاه فهذا مولاه» که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره امیر المؤمنین علیه‌السلام فرمود، چیست؟ ایشان فرمود: منظور پیامبر از این جمله آن بود که علی علیه‌السلام را به عنوان رهبری معرفی کند که
امام باقر علیه‌السلام: جبرئیل روز جمعه در عرفات بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد و گفت: ای محمّد، خداوند به تو سلام می‌کند و می‌گوید به اُمّت خود بگو: {امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام کردم}(مائده/3) با ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام.
عبدالله بن عطا: در محضر امام باقر علیه السلام در مسجدالنبی نشسته بودم، در حالی که عبدالله بن سلام در صحن مسجد نشسته بود. عرض کردم: قربانت شوم، «آنکه علم کتاب نزد اوست»، همین مرد است؟ ایشان فرمود: خیر، او دوست شما علی بن ابی طالب است که آیه «إنَّما
قتادة بن دعامه نزد امام باقر علیه‌السلام رفت و درباره معنای آیه «وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إبْلیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعوهُ إلّا فَریقًا مِنَ الْمُؤْمِنین»{ابلیس حرفش را دربارۀ گمراه‌کردنشان به کرسی نشاند و جز عده‌ای مؤمن، همگی دنباله‌رو او شدند.}(سبأ/20) پرسید. ایشان فرمود: وقتی خداوند به پیامبر امر فرمود علی علیه السلام
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دست علی علیه‌السّلام را در غدیرخم بالا برد و فرمود: هر که من مولای او بودم، حالا علی مولای اوست، ابلیس لعنت‌الله‌علیه به همراه شیاطینش حاضر بودند. وقتی رسول خدا جمله «مَن کُنتُ مولاهُ فعلیٌّ مولاه» را بر زبان آورد، شیاطین به ابلیس
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْءَانٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْه»{کسانی که به دیدار ما امید ندارند می‌گویند: «قرآن دیگری جز این بیاور، یا آن را عوض کن.»}(یونس/15) فرمود: این سخن دشمنان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پشت سرش بود، وقتی می‌دیدند که آن حضرت به سخنان
امام باقر علیه‌السلام: [پس از اعلام ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام توسط پیامبر صلی الله علیه وآله در غدیر،] معاویه بلند شد، با غرور و خشم از مجلس بیرون رفت، در حالی که دست راستش در دست ابوموسی اشعری و دست چپش در دست مغیرة بن شعبه بود و در همان حال
کُمیت، در حضور امام باقر علیه‌السلام این ابیات را قرائت کرده است: – روز اجتماع در غدیرخم چه روز ارجمندی بود، که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مقام ولایت و امامت را برای ما آشکار فرمود، البته اگر اطاعت شود! – ولی این مردم آن را خرید و فروش کردند، و امر خطیری
امام باقر و امام صادق علیهما السّلام: … یک نفر یهودی به عمر گفت: اگر این روز -یعنی روز غدیر- متعلّق به ما بود، آن را عید می‌گرفتیم. ابن عباس هم در پاسخ گفت: چه روزی کامل‌تر از این عید؟!
