امام باقر علیه‌السّلام درباره آیه «وَ لَوْ ألْقیٰ مَعاذیرَهُ»{هر چند عذرتراشی کند}(قیامت/15) فرمود: این آیه درباره مردی نازل شد که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به او دستور داد به علی علیه‌السّلام به عنوان امیرالمؤمنین سلام کند. وقتی پیامبر(ص) وفات کرد، عمل به فرمان پیامبر(ص) را ترک کرد و به آن وفادار
امام باقر علیه‌السّلام: از جابر بن عبدالله انصاری درباره علی علیه‌السّلام سؤال شد. گفت: به خدا قسم، او امیر مؤمنان است، مایه بلا و امتحان منافقان است و شمشیرش بر سر ستمگران، عهد‌شکنان و خوارج، مایه نابودی است. این حدیث را از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیده‌ام که اگر دروغ بگویم
جابر جُعفی: امام باقر علیه‌السّلام فرمود: اگر مردم می‌دانستند از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین» نامیده شد، ولایت او را انکار نمی‌کردند. عرض کردم: خدا رحمتت کند، از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین نامیده شد؟ ایشان فرمود: از آن زمان که «پروردگارت از صُلب بنی‌آدم نسلشان را به وجود آورد،
جابر بن عبدالله انصاری: از امام باقر علیه‌السّلام پرسیدم: قربانت شوم، چرا به علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین» گفته شد؟ ایشان فرمود: چون آن حضرت، به مردم از علم و دانش غذا می‌دهد. نشنیده‌ای خدای عزّوجل در قرآن می‌فرماید: «وَ نَمیرُ أهْلَنا»{و برای خانواده خود غذا بیاوریم}(یوسف/65)؟! پ.ن(1): در واقع، امام
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ هرکس
امام باقر علیه‌السلام: منظور از آیه «أُوْلٰئِکَ یُسارِعونَ فِی الْخَیْرات»{چنین کسانی در کارهای خیر شتاب می‌کنند و از دیگران سبقت می‌گیرند}(مؤمنون/61) علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است که هیچ کس نتوانست از او سبقت بگیرد در خیرات.
زید شحام: از امام باقر علیه السلام درباره منظور آیه «قُتِلَ الإنسانُ ما أکفَرَه»{مرگ بر انسان، چقدر کافر و ناسپاس است}(عبس/17) سؤال کردم. فرمود: درباره امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده، یعنی چقدر انسان کافر و ناسپاس است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به قتل رساند…. در آیات بعد، خدای عزّوجل، کسانی
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِکَ سَبیلا»{نمازت را زیاد بلند، یا خیلی آهسته نخوان؛ و راهی بین آن دو انتخاب کن}(اسراء/110) فرمود: منظور از «زیاد بلند نخوان» یعنی [خدای متعال به پیامبر(ص) می‌فرماید:] ولایت علی علیه‌السلام و کرامتی که
امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: در سفر معراج، به سدرة المنتهی رسیدم. در محضر پروردگارم خدای عزّوجل ایستادم. به من فرمود: ای محمّد! عرض کردم: پروردگارا، گوش به فرمانم! فرمود: مخلوقات من را امتحان کردی، کدام یک از آنها برای تو مطیع‌تر بود؟ عرض کردم: پروردگارا، علی(ع)! فرمود:
جابر بن یزید جُعفی: از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «ذٰلِکَ بِأنَّهُمُ اتَّبَعواْ ما أسْخَطَ اللَّهَ وَ کَرِهواْ رِضْوانَهُ فَأحْبَطَ أعْمالَهُمْ»{این به خاطر آن است که آنها از آنچه خدا را به خشم می‌آورد پیروی کردند، و آنچه را موجب خشنودی اوست کراهت داشتند؛ از این رو، اعمالشان را نابود
