ابوحمزه ثمالی: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم: قربانت شوم، شیعیان تفسیر آیات «عَمَّ یَتَسائَلونَ * عَنِ النَّبَإِ الْعَظیمِ»{درباره چه چیز از یکدیگر می‌پرسند؟! از آن خبر بزرگ}(نبأ/1-2) را از شما می‌پرسند. ایشان فرمود: این برعهده من است، اگر بخواهی به آنان می‌گویم، ولی تفسیر آن را به تو خواهم
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السلام فرمود: خداوند تبارک و تعالی، محبت بیچاره‌ها و مستضعفین روی زمین را به تو عطا کرد و تو هم برادری ایشان را پذیرفتی و آنان تو را به عنوان امام خود پذیرفتند. خوش به حال تو و کسی که تو را دوست دارد و
امام حسین علیه‌السلام: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم در حالی که ایشان در فکر فرو رفته بود و غمگین بود. عرض کردم: یا رسول الله، چرا فکرتان مشغول است؟ فرمود: جبرئیل پیش من آمد و گفت: ای پیامبر، خدای علیّ اعلی به تو سلام می‌دهد و می‌گوید: دوره نبوّتت
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: یقیناً هر کس از پیشوایی غیر از امامی که از جانب ما باشد اطاعت کند، عذاب خواهم داد، حتی اگر آن شخص ذاتاً انسان خوبی باشد. من به همه کسانی که از امام عادل ما اطاعت کرده‌اند، رحم می‌کنم
عمّار یاسر: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حال احتضار بود، علی علیه‌السلام را خواست و زمان زیادی طول کشید تا به صورت پنهانی، گفتنی‌های محرمانه را به او بگوید. بعد فرمود: ای علی، تو جانشین و وارث من هستی. خداوند علم و فهم من را به تو عطا کرده است.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: وقتی به معراج رفتم و به سدرة المنتهی رسیدم، خداوند جلّ و جلاله به من فرمود: ای محمّد! هر پیامبری که فرستاده‌ام، پس از مرگش، جانشین او کارهای او را بر عهده می‌گیرد. بنابراین، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) را امام و جانشین بعد از خودت قرار بده، چون من شما
ابوهریره: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودم که آیه «إنَّما أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ»{تو فقط هشداردهنده‌ای و برای هر قومی رهبری است.}(رعد/7) نازل شده بود و آن حضرت برای ما قرائت کرد و فرمود: آن«منذر» من هستم. آیا می‌دانید «هادی» کیست؟ عرض کردیم: نه، نمی‌دانیم یا رسول الله.
عبدالوهاب ثقفی: امام جعفر صادق علیه‌السلام به حُمران [بن اعین] نگاه کرد، به گریه افتاد و فرمود: ای حمران، از مردم تعجب می‌کنم که در مورد سخنان رسول خدا(ص) چگونه غفلت و فراموش کردند یا خود را به فراموشی زدند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله زمانی که در بستر بیماری افتاد، مردم
سُلَیم بن قیس: مهاجرین و انصار در حال گفت‌وگو و فخرفروشی به مناقب و فضایل خود بودند که علی علیه‌السلام، به طلحه فرمود: ای طلحه، زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله استخوان کتف(1) طلب کرد تا در آن چیزی نوشته شود که امّت، بعد از او دچار گمراهی و اختلاف نشوند
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: من شما را بر حوض [کوثر] وارد می‌کنم و تو ای علی! ساقی هستی. حسن(ع) دورکننده نااهلان از آن حوض و حسین(ع) امرکننده به آن است. علی بن حسین(ع) پیش‌رونده به سوی آب و محمّد بن علی(ع) توزیع‌کننده آب و جعفر بن محمّد(ع) سوق‌دهنده به سوی آب است.
