ابوالحمراء: رسول خدا صلی الله علیه و آله را چهل روز صبح دیدم که بر در خانه علی و فاطمه سلام الله علیهما میآمد و دست از دو طرف چوبهای در گرفته و میفرمود: السلام علیکم أهل البیت و رحمة الله و برکاته، الصٌلاة یَرحَمُکُم الله. «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ کَفَروا یُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أکْبَرُ مِنْ مَقْتِکُمْ أنْفُسَکُمْ إذْ تُدْعَوْنَ إلَی الْإیمانِ فَتَکْفُرونَ»{کسانی را که کافر شدند روز قیامت صدا میزنند که عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان بیشتر است، چرا
امام صادق علیهالسلام: علت نزول آیه «إنَّ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدًّا»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند، خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار میدهد}(مریم/96) آن است که امیرالمؤمنین علیهالسلام در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بود. پیامبر
ثابت بن أفلج: نیمه شب اسبم را گم کردم. به در خانه امیرالمؤمنین علیه السلام آمدم. وقتی به در رسیدم قنبر بیرون آمد و به من گفت: ای ابن أفلج، به سراغ عوف بن طلحه سعدی اسبت برو و اسبت را از او بگیر.