اداری

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز صلح حدیبیه در حالی که دست علی علیه‌السّلام را در دست گرفته بود، با صدای بلند فرمود: این مرد، امیر نیکوکاران است و قاتل کفّار است. هر کس او را یاری کند، پیروز است و هر کسی که او را رها کند، خوار و ذلیل می‌شود.

ابن عباس: علّت نامیدن علی علیه‌السلام به «امیرالمؤمنین» آن است که او اولین کسی بود که ایمان آورد.

مردی امام صادق علیه‌السّلام را با لقب «یا امیرالمؤمنین» خطاب کرد. ایشان فرمود: این حرف را نزن! هر کس [غیر از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام] راضی باشد که او را به این نام صدا بزنند، خدا او را به گرفتاری ابوجهل مبتلا می‌کند.

امام صادق علیه‌السّلام: وقتی که مردم با ابوبکر بیعت می‌کردند، بُریده اسلمی غایب و در شام بود. وقتی برگشت، پیش ابوبکر رفت و گفت: ای ابوبکر، فراموش کردی که به پیامبر(ص) بر ما تکلیف کرد که به علی(ع) به عنوان امیرالمؤمنین سلام بدهیم؟ ابوبکر گفت: بُریده! تو غایب بودی و

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: علی علیه‌السلام بزرگ و رهبر آیاتی است که با عبارت «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» در قرآن است، چون از نظر ایمان، او اولینِ مؤمنان است.

سلمان فارسی: ای مسلمانان، شما را به خدا و به حق رسول او قسم می‌دهم آیا تایید می‌کنید که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: سلمان از ما اهل بیت است؟! مردم گفتند: بله، به خدا به این موضوع شهادت می‌دهیم. سلمان ادامه داد: حالا هم من خدا را شاهد می‌گیرم که از

جابر بن سمره: ما همیشه علی بن ابی‌طالب علیه‌السّلام را «امیرالمؤمنین» صدا می‌زدیم و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نه تنها نهی نمی‌کرد، بلکه لبخندی هم می‌زد.

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السّلام فرمود: تو همان کسی هستی که خدای متعال در ابتدای خلقت، تو را دلیل و برهان خود دانست. همان زمانی که خلایق را حاضر کرد و فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ عرض کردند: بله. و بعد فرمود: و آیا محمد(ص) پیامبر خداست؟ که

امام باقر علیه‌السّلام: از جابر بن عبدالله انصاری درباره علی علیه‌السّلام سؤال شد. گفت: به خدا قسم، او امیر مؤمنان است، مایه بلا و امتحان منافقان است و شمشیرش بر سر ستمگران، عهد‌شکنان و خوارج، مایه نابودی است. این حدیث را از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیده‌ام که اگر دروغ بگویم