رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آن‌ها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت کند و وای بر کسی که با تو دشمنی کند و در مورد تو دروغ بگوید.

ای علی، این تو هستی که به حال این اُمّت آگاهی داری، هرکه تو را دوست داشته باشد، رستگار است و آنکه دشمنت دارد هلاک!

ای علی، من شهر هستم و تو دروازه آنی، مگر جز از دروازه به شهر می‌آیند؟!

ای علی، دوستانت توبه‌کاران خویشتن‌دارند و ژنده‌پوشان بینوا که چون به خدا سوگند خورند، خداوند ایشان را (در موردی که به آن سوگند خورده اند) اجابت کند.

ای علی، دوستان تو هر رازدار پاک تلاشگری است، که به خاطر تو دوستی و دشمنی کند، نزد مردم حقیر به نظر آید و نزد خدا بزرگ منزلت.

ای علی، دوستداران تو همسایگان خدا در بهشت فردوس‌اند و بر آنچه از دنیا وا گذارند، تأسف نمی‌خورند.

ای علی، من دوستدار کسی هستم که تو دوستش بداری و دشمن کسی هستم که تو دشمن بداری. ای علی، هرکه تو را دوست بدارد، به یقین مرا دوست داشته است و آنکه دشمنت بدارد، یقیناً با من دشمنی کرده است.

ای علی، دوستداران تو خشک لبان اند که می‌توان تارک دنیا بودنشان را از چهره‌هایشان دریافت.

ای علی، دوستان تو در سه جا شادمانند: هنگامی که جان از بدنشان بیرون رود و من و تو بر بالین ایشان باشیم، و هنگام سؤال و جواب در گورهایشان و وقت عرضه اعمال و در کنار پل صراط آن‌گاه که از دیگر خلایق از ایمانشان می‌پرسند و پاسخ ندهند.

ای علی، جنگ با تو جنگ با من است و صلح با تو صلح با من است و جنگ با من جنگ با خداست. هرکس با تو صلح کند با خدای عزّوجل صلح کرده است.

ای علی، دوستانت را مژده ده که خداوند از ایشان راضی و خوشنود گشته است چون به پیشوایی تو بر ایشان راضی گشته و آنان نیز تو را به ولایت پذیرفتند.

ای علی، تو امیرمؤمنانی و پیشوای دست و روسپیدان.

ای علی، شیعیان تو برگزیدگانند، و اگر تو و شیعیانت نبودید، دینی برای خدا برپا داشته نمی‌شد و اگر از شماها کسی در زمین نبود، قطره‌ای باران از آسمان نمی‌بارید.

ای علی، گنجی در بهشت داری و تو ذوالقرنین بهشت هستی و شیعیانت به «حزب الله» معروف‌اند.

ای علی، تو و شیعیانت همان دادگستران و خوبان از خلق خدایید.

ای علی، من اوّلین کسی هستم که از خاک سر برخواهد آورد و تو با من خواهی بود و آن‌گاه دیگر خلایق.

یا علی، تو و شیعیانت بر حوض کوثر هر که را دوست داشته باشید سیراب می‌کنید و هرکس را که دوست نداشته باشید از آن باز می‌دارید و در روز فزع اکبر شما در سایه عرش ایمن هستید. مردم دچار هراس و وحشت می‌شوند و شما چنین نخواهید بود. مردم غمناک خواهند بود و شما اندوهگین نمی‌شوید. این آیه درباره شما نازل شده است: «إنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُم مِنَّا الْحُسْنٰی أُوْلٰئکَ عَنها مُبْعَدونَ * لا یَسْمَعونَ حَسیسَها وَ هُمْ فی مَا اشْتَهَتْ أنفُسُهُمْ خالِدونَ * لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأکْبَرُ وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلٰئکَةُ هٰذا یَوْمُکُمُ الَّذی کُنتُمْ توعَدون»{بی گمان کسانی که قبلا از جانب ما به آنان وعده نیکو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد. صدای آن را نمی شنوند، و آنان در میان آنچه دلهایشان بخواهد جاودانند. دلهره بزرگ، آنان را غمگین نمی کند و فرشتگان از آنها استقبال می کنند [و به آنان می گویند:] این همان روزی است که به شما وعده می دادند}(انبیاء/101-103)

ای علی، تو و شیعیانت در جایگاه حساب فرا خوانده می‌شوید در حالی که شما در بهشت غرق در نعمت ها هستید. ای علی، فرشتگان و خازنان مشتاق شما هستند و حاملان عرش و فرشتگان مقرّب اختصاصاً دعاگوی شمایند و از خداوند برای دوستدارانتان طلب – خیر و مغفرت- میکنند و از آمدن هر کدام از ایشان چنان شاد شوند که خانواده به دیدن غایبی که پس از غیبتی طولانی آمده باشد، شادمان می‌گردند.

ای علی، این شیعیان تو هستند که در نهان از خدا می‌ترسند و در عیان نصیحت‌گویان -خلق- اویند، ای علی، شیعیانت برای کسب درجات متعالی باهم رقابت می‌نمایند؛ زیرا در حالی خدا را دیدار می‌کنند که هیچ گناهی بر آن‌ها نیست.

ای علی، بی‌شک هر روز جمعه اعمال شیعیانت بر من عرضه می‌شود و از کارهای نیک آن‌ها که به من می‌رسد خرسند می‌شوم و برای اعمال ناپسند ایشان آمرزش می‌خواهم.

ای علی، ذکر خیر تو و شیعیانت پیش از آنکه آفریده شوند در تورات و نیز در انجیل است. از اهل انجیل بپرس و از اهل کتاب بپرس، تو را از «إلیا» با وجود علمی که به تورات و انجیل داری و آنچه خدای عزّوجل از علم کتاب عطا فرموده، آگاه می‌کنند، و اهل انجیل «إلیا» را بزرگ می‌شمارند ولی شیعه او را نمی‌شناسند و تنها از طریق آنچه در کتاب‌هایشان درباره ایشان می‌یابند، آنان را می‌شناسند.

ای علی، یقیناً نام یاران تو در آسمان بزرگتر از ذکر خیر اهل زمین از ایشان است، پس باید بدان شاد باشند و بر تلاش خود بیفزایید.

ای علی، ارواح شیعیان تو در خواب به آسمان بالا می‌روند و فرشتگان چنان ایشان را نگاه می‌کنند که مردم زمین هلال ماه را نگاه میکنند، و این به خاطر اشتیاق آنان برای دیدار ایشان است و به خاطر منزلتی که برای آنان نزد خدای عزّوجل مشاهده می‌کنند.

ای علی، به یاران «علی شناس» خود بگو که از کارهای بدی که تو آن‌ها را می‌شناسی و دشمنانشان آن‌ها را انجام می‌دهند، منزّه و پاک باشند، زیرا روز و شبی نباشد مگر اینکه رحمت خدای تبارک و تعالی آن‌ها را فرا گیرد، پس باید از پلیدی دوری جویند.

ای علی، خشم خدا بر کسانی که از ایشان نفرت دارند و از تو و آن‌ها بیزاری جسته و دیگران را به جای تو و آن‌ها برگزیده و به طرف دشمن تو متمایل شده‌اند، و تو را با شیعیانت رها ساخته‌اند، و گمراهی را برگزیده، با تو و شیعیانت به جنگ برخاسته و ما اهل بیت را دشمن داشته و نیز هرکس را که ولایت تو را گردن نهاده و به یاری تو پرداخته و تو را برگزیده و جان و مال خود را به خاطر ما نثار کرده، بسیار فزونی یافته است.

ای علی، سلام مرا به ایشان برسان، چه آنان که مرا دیده‌اند و چه ندیده‌اند، و آنان را آگاه کن که ایشان برادران من هستند که مشتاق دیدارشان هستم. پس آن‌ها باید علم مرا به اهل قرون آینده برسانند و به ریسمان خدا چنگ زده و به آن بچسبند و در کار، کوشا و تلاشگر باشند که ما آنان را از هدایت به گمراهی بیرون نمی‌بریم. آنان را آگاه کن که خدا از ایشان راضی و خوشنود است و به ایشان بر فرشتگان خود مباهات می‌کند و هر روز جمعه با مهربانی به ایشان نظر می‌کند و به فرشتگان خود فرمان می‌دهد که برای ایشان طلب مغفرت کنند.

یا علی، از یاری مردمی روگردان مباش که به آن‌ها خبر رسد یا بشنوند که من تو را دوست می‌دارم و تو را به خاطر من دوست می‌دارند و با این کار خود را به خدای عزّوجل نزدیک کردند، و خالصانه‌ترین محبّت از دلهایشان را نثار تو کردند و تو را بر پدران و برادران و فرزندان خود برگزیدند و راه تو را پیمودند در حالی که به خاطر ما آزارها و سختی‌ها دیدند، لیکن دست از یاری ما نکشیدند و در راه ما علی‌رغم آزاری که می‌دیدند و دشنام‌هایی که می‌شنیدند و مصایبی که تحمل کردند، جان بازی‌ها نمودند. بنابراین با ایشان مهربان باش و به داشتن آن‌ها قانع باش که خداوند با علم خود ایشان را از میان خلق برای ما برگزیده و آن‌ها را از گِل ما آفریده و سرّ ما را به آن‌ها سپرده و شناخت حقّ ما را در دل آن‌ها جای داده و سینه‌هایشان را گشاده داشته و آن‌ها را متمسّک به ریسمان ما قرار داده است. مخالفان ما را بر ما مقدّم ندارند هرچند از این بابت زیان‌های دنیوی را متحمل شوند و شیطان با سختی ها به سراغ آن ها بیاید. خداوند آن‌ها را تأیید نموده و به راه حق رهنمون ساخت. از این رو به وی تمسّک جستند در حالی که مردم در کوری و گمراهی به سر برده و در هوس‌های خود در سرگردانی به سر می‌برند و نسبت به حجّت و آنچه از جانب خدا آمده، کور و نابینا شده‌اند. آن‌ها روز را به شب و شب را در حالی به روز می‌رسانند که خدا از ایشان خشمگین است و این در حالی است که شیعیان تو بر راه حق و پایداری بوده و از مؤانست با کسانی که مخالف ایشانند پرهیز می‌کنند. نه به دنیا دل بسته‌اند و نه دنیا به آن‌ها دل بسته است. آنان چراغ‌های شب تارند، آنان چراغ‌های شب تارند، آنان چراغ‌های شب تارند.