جابر جُعفی: از امام صادق علیه‌السلام درباره تفسیر آیه «وَ إنَّ مِن شیعَتِهِ لَإبراهیم»{بی‌تردید، ابراهیم از پیروان اوست}(صافات/83) پرسیدم. ایشان فرمود: وقتی خدای سبحان، ابراهیم(ع) را آفرید و چشمش را بینا کرد، نگاه کرد و نوری در کنار عرش دید. گفت: خدایا، این نور چیست؟ فرمود: این نور محمد(ص)، برگزیده مخلوقاتم است.

ابراهیم(ع) نوری دیگر در کنار آن نور دید و گفت: خدایا این نور چیست؟ فرمود: این، نور علی بن ابی‌طالب(ع) است، یارِ دینم.

در کنار آن نورها، سه نور دیگر دید. گفت: خدایا، این نورها چه؟ فرمود: این نور فاطمه(س) است که دوستداران خود را از آتش جدا کرده است و نور دو پسرش حسن(ع) و حسین(ع).

گفت: خدایا، نُه نور دیگر می‌بینم که دور آن‌ها حلقه زده‌اند. گفته شد: ای ابراهیم، اینها امامانی از فرزندان (علی) و فاطمه(س) هستند. ابراهیم گفت: خدایا تو را به همین پنج نور قسم می‌دهم که آن نُه نور را به من معرفی کنی. گفته شد: ای ابراهیم، اولین نفر آن‌ها علی بن حسین(ع) است و بعد پسرش محمد(ع) و بعد پسرش جعفر(ع) و بعد پسرش موسی(ع) و بعد پسرش علی(ع) و بعد پسرش محمد(ع) و بعد پسرش علی(ع) و بعد پسرش حسن(ع) و بعد حجت قائم(عج) پسر اوست.

ابراهیم(ع) گفت: خدایا، ای مولای من، نورهای بسیار زیادی می‌بینم که دورتادور آنها را گرفته‌اند که غیر از تو، کسی تعداد آنها را نمی‌داند! گفته شد: ابراهیم، اینها پیروان آنها هستند، یعنی شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع).

ابراهیم(ع) گفت: شیعه او چگونه شناخته می‌شود؟ پاسخ آمد: با نماز 51 رکعتی، و بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم»، و قنوتِ قبل از رکوع، و انگشتری را به دست راست کردن. اینجا بود که ابراهیم(ع) گفت: خدایا، من را جزء شیعیان امیرالمؤمنین(ع) قرار بده.

خدای متعال هم در کتاب خود این طور گفت: «بی‌تردید، ابراهیم از شیعیان اوست».

متن عربی

تأویل الآیات الظاهرة: مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ وَهْبَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ وَخِیمٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ: أَنَّهُ سَأَلَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ علیهما السّلام عَنْ تَفْسِیرِ قَوْلِهِ تَعَالَی- وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ فَقَالَ علیه‌السلام إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمَّا خَلَقَ إِبْرَاهِیمَ کَشَفَ لَهُ بَصَرَهُ فَنَظَرَ فَرَأَی نُوراً إِلَی جَنْبِ الْعَرْشِ فَقَالَ إِلَهِی مَا هَذَا النُّورُ فَقَالَ هَذَا نُورُ مُحَمَّدٍ صَفْوَتِی مِنْ خَلْقِی وَ رَأَی نُوراً مِنْ جَنْبِهِ فَقَالَ إِلَهِی مَا هَذَا النُّورُ فَقَالَ نُورُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السّلام نَاصِرِ دِینِی وَ رَأَی إِلَی جَنْبِهِمَا ثَلَاثَةَ أَنْوَارٍ فَقَالَ إِلَهِی مَا هَذِهِ الْأَنْوَارُ فَقِیلَ لَهُ هَذَا نُورُ فَاطِمَةَ فَطَمْتُ مُحِبِّیهَا مِنَ النَّارِ وَ نُورُ وَلَدَیْهَا الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ قَالَ إِلَهِی وَ أَرَی تِسْعَةَ أَنْوَارٍ قَدْ أَحْدَقُوا بِهِمْ قِیلَ یَا إِبْرَاهِیمُ هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَقَالَ إِبْرَاهِیمُ إِلَهِی بِحَقِّ هَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ إِلَّا عَرَّفْتَنِی مَنِ التِّسْعَةُ قِیلَ یَا إِبْرَاهِیمُ أَوَّلُهُمْ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ ابْنُهُ مُحَمَّدٌ وَ ابْنُهُ جَعْفَرٌ وَ ابْنُهُ مُوسَی وَ ابْنُهُ عَلِیٌّ وَ ابْنُهُ مُحَمَّدٌ وَ ابْنُهُ عَلِیٌّ وَ ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ ابْنُهُ فَقَالَ إِبْرَاهِیمُ إِلَهِی وَ سَیِّدِی أَرَی أَنْوَاراً قَدْ أَحْدَقُوا بِهِمْ لَا یُحْصِی عَدَدَهُمْ إِلَّا أَنْتَ فَقِیلَ یَا إِبْرَاهِیمُ هَؤُلَاءِ شِیعَتُهُمْ- شِیعَةُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السّلام فَقَالَ إِبْرَاهِیمُ وَ بِمَا تُعْرَفُ شِیعَتُهُ قَالَ بِصَلَاةِ إِحْدَی وَ خَمْسِینَ وَ الْجَهْرِ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ الْقُنُوتِ قَبْلَ الرُّکُوعِ وَ التَّخَتُّمِ فِی الْیَمِینِ فَعِنْدَ ذَلِکَ قَالَ إِبْرَاهِیمُ- اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ شِیعَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ فَأَخْبَرَ اللَّهُ تَعَالَی فِی کِتَابِهِ فَقَالَ وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ.

منابع
image_pdf
بحارالانوار/131/151/36
تأویل الآیات الظاهرة/485

مجالس
0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

دسترسی سریع

دسته بندی روایات

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x