ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از مردم برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام دو بار قول گرفت:

اول، آن زمانی که فرمود: آیا می‌دانید ولیّ شما بعد از من کیست؟ گفتند: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. در حالی که با دست به علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام اشاره می‌کرد، فرمود: شایسته‌ترینِ مؤمنان. و بعد ادامه داد: این، ولیّ شما بعد از من است.

دوم، فرموده او در روز غدیرخم بود که گفت: «مَن کُنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه»{هرکسی که من مولا و سرورش هستم، حالا این علی مولا و سرور اوست}. و این در حالی بود که آنها با خود تصمیم گرفته بودند و عهد کرده بودند که مسأله خلافت در خاندان محمّد(ص) نماند و دیگر خمس‌شان را به آنها نپردازند! ولی، خدا پیامبرش را از کارشان آگاه کرد و آیات «أمْ أبْرَمواْ أمْرًا فَإنّا مُبْرِمون * أمْ یحْسَبونَ أنّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلىٰ وَ رُسُلُنا لَدَیهِمْ یکتُبونَ»{آیا آن‌ها بر کارهایشان اصرار دارند؟! ما هم بر کار خودمان اصرار داریم! آیا خیال مى‌کنند که ما رازها و سخنان درگوشى آنان را نمى‌شنویم‌؟! آری، فرستادگان ما نزد آنها هستند و مى‌نویسند}(زخرف/79-80) را نازل فرمود.