امام صادق علیهالسلام درباره آیه «و یطعمون الطعام…» در سوره «هل أتی» میفرماید: فاطمه سلام الله علیها مقداری آرد جو داشت که از آن خمیر روغنی ساخت و پخت و چون قوام گرفت، آن را روی سفره قرار داد تا افطار کنند که مسکینی بر در ایستاد و گفت: خدایتان رحمت کند، از آنچه خداوند شما را اطعام نموده، مرا اطعام کنید. پس علی علیهالسلام ثلث آن را به وی داد. سپس یتیمی آمد و گفت: خدایتان رحمت کند… پس علی علیهالسلام برخاست و ثلث دیگری از آن را به وی داد. آنگاه اسیری بر در ایستاد و گفت: خدایتان رحمت کند… پس علی علیهالسلام آخرین ثلث غذا را به وی داد و خودشان چیزی نخوردند. آنگاه خداوند این آیه را تا «… وَ کانَ سَعْیُکُم مَشْکورا» برای آنان نازل فرمود و این آیات در حق مؤمنانی که مشابه این کار را انجام دهند جاری است.