امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: من هدایت‌کننده و هدایت‌شده هستم. من پدرِ یتیمان و مسکینان و سرپرست بیوه‌زنان هستم. من پناه هر ناتوان و هر کسی هستم که هراسان است. من رهبر مؤمنان به سوی بهشت و ریسمان محکم الهی هستم. من نمونه کامل تقوا، چشم خدا، زبان راستگوی خدا و دست
زینب بنت حصین: پیامبر صلی الله علیه و آله یک روز صبح پیش فاطمه سلام‌الله‌علیها رفت. فاطمه گفت: پدر جان! دیشب را به صبح رساندیم در حالی که چیزی برای خوردن نداشتیم. پیامبر فرمود: آن دو پرنده را بیاور! فاطمه هم برگشت و ناگهان دو پرنده کباب‌شده را پشت سر
واحدی: علی علیه‌السلام در مقابل دریافت مقداری جو، مسئولیت آبیاری شب تا صبح نخلستانی را بر عهده گرفت. وقتی اجرت خود را گرفت، با آن سه صاع[حدود 12 مُشت با دو دست] جو خرید. ثلث آن را تبدیل به آرد کرد که از آن غذایی پختند. پس، مسکینی آمد و
ابن عباس : آیه «وَ یُطعِمونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً وَ یَتیماً وَ أسیرا» در حق علی و فاطمه سلام الله علیهما و خدمتکارشان نازل شده است. سبب نزول آیه نیز آن بوده است که آن‌ها به دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله رفتند و او به هرکدامشان یک
رسول خدا صلی الله علیه و آله: یا علی، خداوند تو را به زیوری آراسته که احدی از بندگان را به زینتی محبوب‌تر از آن نزد خدا نیاراسته است؛ تو را به پارسایی در دنیا آراسته، و تو را چنان قرار داد که چیزی از دنیا نگیری و دنیا نیز
ابن ابی الحدید: تیری به پیشانی ربیع بن زیاد حارثی برخورد کرد که هر سال باعث می شد که بینایی او کمتر شود. علی علیه‌السلام به عیادتش رفت و فرمود: ای ابا عبدالرحمن خود را چگونه می‌بینی؟ گفت: ای امیرالمؤمنین اینگونه می‌بینم که اگر اعتقادم جز با از دست رفتن
از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذینَ ءامَنواْ…» آمده که: جمعی از یهودیان از جمله: عبدالله بن سلام، أسد، ثعلبه، ابن یامین و ابن صوریا اسلام آوردند. اینان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: ای پیامبر خدا، موسی،
ابن عباس: روزی عبدالله بن سلام و جماعتی از یهودیان مسلمان شده به ملاقات رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: یا رسول الله؛ خانه‌های ما دور از اینجاست و جز مسجد جایی برای گفتگو نمی‌یابیم. قوم ما چون دریافتند ما خدا و رسول او را
عمار یاسر: علی بن ابی طالب در حال خواندن نافله بود که در حالت رکوع سائلی نزد وی آمد. پس انگشتری خود را در آورد و به سائل داد. سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و آن حضرت را از موضوع آگاه نمود. آنگاه آیه: «إنَّما
جابر بن عبدالله انصاری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که یک عرب پریشان حال و ژولیده احوال بر ما وارد گشت که جامه‌های کهنه و پاره بر تن داشت و فقر از رخسارش می‌بارید. وقتی وارد شد و سلام داد، این ابیات را خواند:
