ابوذر غفاری: وقتی آیه «یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجوهٌ»{روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه شود}(آل عمران/106) نازل شد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: در روز قیامت، اُمّت من با پنج پرچم پیش من می‌آیند. یک پرچم همراه با گوساله این اُمّت است. از آنها می‌پرسم: بعد از من با ثقلین چه کردید؟ می‌گویند: ثقل اکبر را پاره کردیم و پشت گوش انداختیم، و با ثقل اصغر دشمنی کردیم، کینه‌اش را به دل گرفتیم و به او ظلم کردیم. در جوابشان خواهم گفت: تشنه و روسیاه به جهنم برگردید.
بعد، پرچم فرعون این اُمّت و همراهانش وارد می‌شوند. از آنها می‌پرسم: بعد از من با ثقلین چه کردید؟ خواهند گفت: ثقل اکبر را سوزاندیم و پاره کردیم و خلاف آن عمل کردیم. با ثقل اصغر دشمنی کردیم و جنگیدیم. من هم خواهم گفت: تشنه و رو سیاه به جهنم بروید.
بعد، سامری این اُمّت با پرچم وارد می‌شود. به آنها می‌گویم: بعد از من با ثقلین چه کردید؟ خواهند گفت: از ثقل اکبر سرپیچی کردیم و رهایش کردیم و ثقل اصغر را تنها گذاشتیم و تباهش کردیم. خواهم گفت: تشنه و روسیاه به سمت آتش بروید.
بعد، پرچم «ذوالثدیه» به همراه خوارج از اولین نفر تا آخرین آنها وارد می‌شوند. از آنها می‌پرسم: بعد از من با ثقلین چه کردید؟ خواهند گفت: ثقل اکبر را پاره کردیم و از آن ابراز بیزاری کردیم. و با ثقل اصغر جنگیدیم و او را کشتیم. خواهم گفت: تشنه و روسیاه به جهنم بروید.
بعد آز آنها، پرچمی به همراه امام متقین و سرور اوصیا و رهبر دست و روسفیدان عالَم و جانشین پیامبر خدا وارد می‌شود. به آنها می‌گویم: بعد از من با ثقلین چه کردید؟ خواهند گفت: از ثقل اکبر پیروی و اطاعت کردیم. و درباره ثقل اصغر، مهرش را به دل گرفتیم، از او طرفداری و پشتیبانی و کمکش کردیم تا اینکه خون ما در رکاب او ریخته شد. به آنها خواهم گفت: سیراب و روسفید به بهشت بروید.
بعد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله این آیه را تلاوت فرمود: «یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجوهٌ فَأمَّا الَّذینَ اسْوَدَّتْ وُجوهُهُمْ أ کَفَرْتُم بَعْدَ إیمانِکُمْ فَذوقواْ الْعَذابَ بِما کُنتُمْ تَکْفُرونَ * وَ أمّا الَّذینَ ابْیَضَّتْ وُجوهُهُمْ فَفی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فیها خالِدونَ»{روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه می‌شوند. آنها که صورتهایشان سیاه شده، به آنها گفته می‌شود: آیا بعد از ایمان کافر شدید؟! بچشید عذاب را به خاطر آنچه کافر شدید. و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود و جاودانه در آن می‌مانند.}(آل عمان/106-107).
