ابن عباس درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ آمَنواْ یَضْحَکونَ»{گناهکارها همیشه به مؤمنان پوزخند می‌زدند!}(مطففین/29):

منظور این آیه، حارث بن قیس و جمعی از همراهان اوست. هرزمانی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام از کنارشان می‌گذشت، می‌گفتند: این را ببینید که محمد(ص) از بین اهل بیتش انتخاب کرده… و با این حرفها، آن حضرت را مسخره می‌کردند.

وقتی روز قیامت برپا شود، خدا بین بهشت و جهنم دری باز می‌کند، در حالی که امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام بر تختی تکیه زده و به آنان می‌فرماید: دوست دارید به بهشت بیایید؟! وقتی به سمت بهشت بیایند، در را به روی آنان می‌بندد و با این کار، آنان را مسخره می‌کند و به ایشان می‌خندد.

خداوند متعال در این باره فرموده است: «فَالْیَوْمَ الَّذینَ آمَنواْ مِنَ الْکُفّارِ یَضْحَکونَ * عَلَی الْأرائِکِ یَنظُرونَ * هَلْ ثُوِّبَ الْکُفّارُ ما کانواْ یَفْعَلون »{ولی امروز مؤمنان به کفار می‌خندند. در حالی که بر تختهای آراسته بهشتی نشسته و تماشا می‌کنند که آیا کافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟!}(مطففین/34-36)