ابن عباس: قومی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمده و گفتند: ای محمّد، عیسی بن مریم مرده را زنده می-کرد، پس تو هم مردگان را برای ما زنده کن! پیامبر به ایشان فرمود: چه کسی را؟ گفتند: فلان شخص که به تازگی در گذشته است. پیامبر، علی بن ابی طالب را صدا زد و سخنانی نامفهوم در گوش وی زمزمه کرد و فرمود: با ایشان بر مزار آن مرده برو و او را به نام خودش و نام پدر صدا کن.
علی علیهالسلام با ایشان رفت تا بر سر قبر رسیدند. علی علیهالسلام او را صدا زد: ای فلان بن فلان. آن مرده از قبر به در آمد و سؤالاتی از وی پرسیدند. سپس دوباره در لحد خود خوابید. مردم در حالی که میگفتند: «به راستی که این شگفتترین شگفتیهای فرزندان عبدالمطلّب است» -یا چیزی شبیه این عبارت- از آنجا دور شدند. در این هنگام، خداوند این آیه(زخرف/57-58) را نازل فرمود.