امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر، عمر و علی علیه‌السلام مأموریت داد که به غار اصحاب کهف بروند. بعد، ابوبکر وضوی کاملی بگیرد و دو رکعت نماز بخواند و سه بار اصحاب کهف را صدا کند. اگر جواب او را دادند که هیچ، وگرنه عمر این کار را
ابوموسی مشرقانی: در محضر امام صادق علیه‌السلام بودم و جمعی از اهل کوفه هم حضور داشتند. از ایشان درباره آیه «لَئِنْ أشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُک»{اگر مشرک شوی تمام اعمالت تباه می‌شود.}(زمر/65) پرسیدند. امام(ع) فرمود: معنای این آیه، آن‌طور نیست که تصوّر می‌کنید. وقتی خدای عزّوجل به پیامبر(ص) سفارش کرد که علی
زید بن جهم: امام صادق علیه السلام فرمود: هر وقت به علی علیه‌السلام سلام می‌دهید، او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر فرمود: بلند شو و به علی علیه‌السلام به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کن. گفت: این دستور خداست یا تصمیم پیامبر؟ فرمود: بله، دستور خدا و پیامبر
ابن مسعود: پیامبر(ص) در بستر مرگ بود و من برای عیادت پیش ایشان رفتم. وقتی وارد مسجد شدم، مردم را دیدم که آن چنان ساکت بودند انگار پرنده روی سرشان لانه کرده باشد! در همین لحظات، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام آمد و به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سلام کرد. در
سعید بن جبیر: خدای عزّوجل بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مردی بهتر از امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام نیافریده است. خدای عزّوجل می‌فرماید: «فَاسْعَوْاْ إلیٰ ذِکْرِ الله»{به سوی ذکر خدا بشتابید}(جمعه/9). منظور از «یاد خدا» علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام: جبرئیل این آیه را بر محمّد صَلی اله علیهِ و آله نازل کرد: «وَ إن کادواْ لَیَفْتِنونَکَ عَنِ الَّذی أوْحَیْنا إلَیْکَ لِتَفْتَریَ عَلَیْنا غَیْرَهُ»{نزدیک بود آنها تو را فریب بدهند از آنچه که بر تو وحی کرده‌ایم، تا غیر آن را به ما نسبت دهی}(اسراء/73). این آیه
امام صادق علیه‌السلام: جبرئیل، آیه 24 سوره نحل را این‌طور بر پیامبر(ص) نازل کرد: «وَ إذا قیلَ لَهُم ما ذا أنزَلَ رَبُّکُمْ [فی عَلیٍّ] قالواْ أساطیرُ الْأوَّلین»{وقتی از آنان بپرسند: «خدا چه چیزی [درباره علی(ع)] فرستاده است؟»، می‌گویند: «افسانه‌های قدیمی!»}.
امام جعفر صادق علیه‌السلام: ابراهیم خلیل الله صلوات‌الله‌علیه دست به دعا برداشت و گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَ اجْنُبْنی وَ بَنیَّ أن نّعْبُدَ الْأصْنَام»{«خدایا، این مکه را شهری امن قرار بده. من و بچه‌هایم را از پرستش بت‌ها دور نگه دار}(ابراهیم/35). [استجابت] این دعا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید
امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سواره در حرکت بود و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام پیاده. پیامبر(ص) به او فرمود: اباالحسن، یا سوار شو یا برگرد؛ چون که خدا به من دستور داده اگر سواره بودم تو هم سواره باشی و اگر پیاده بودم تو هم پیاده باشی، و
ابن عباس: علی علیه‌السلام بزرگ و رهبر و پیشتاز آیاتی است که با عبارت «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» در قرآن است. و خداوند اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را ملامت کرده اما از علی علیه‌السلام فقط به نیکی یاد کرده است. سؤال شد: در کجای قرآن، صحابه ملامت شده‌اند؟ ابن عباس گفت:
