ابن عباس: خداوند نطفه‌ای سفید و مکنون آفرید و آن را در صلب آدم قرار داد. سپس آن را از صلب آدم به صلب پسرش شیث منتقل فرمود و از او به صلب أنوش، قینان و به همین صورت خداوند آن را در اصلاب رادمردان و رحم‌های پاک زنان جابه‌جا
رسول خدا صلی الله علیه و آله: آتش بر کسی که به من ایمان آورده و علی را دوست داشته و ولایتش را پذیرفته، حرام شده است، و خدا لعنت کند آنکه با علی جدل کند و از وی دوری گزیند. جایگاه علی نزد من به پوست میان چشم و
پیامبر صلی الله علیه و آله: ای علی، اگر بنده‌ای، خدا را به اندازه ای که نوح در میان قومش درنگ کرد، عبادت کند و اگر به اندازه کوه اُحد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق کند و آن‌قدر عمرش طولانی گردد که هزار حج پیاده
پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکه خدای عزّوجل را دیدار کند در حالی که کینه علی را به دل داشته باشد، همچون یک یهودی با خدا دیدار می‌کند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین علیهما السلام را گرفت و فرمود: هرکس مرا و این دو و پدر و مادرشان را دوست داشته باشد، در روز قیامت با من در مرتبه من خواهد بود.
امام باقر علیه السّلام: مردی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: یا رسول الله، آیا هر که بگوید «لاإله إلّا الله» مؤمن است؟ فرمود: دشمنی با ما موجب می‌شود انسان به یهود و نصارا ملحق شود. شما به بهشت وارد نمی‌شوید مگر اینکه مرا دوست
رسول خدا صلی الله علیه و آله: کسانی که ولایت علی علیه السّلام را رها کرده و فضیلت او را بر دیگران منکر شده و پشتیبان دشمنان او باشند، اگر بر این حال بمیرند، از اسلام خارج‌اند.
ابن عباس: روزی عبدالله بن سلام و جماعتی از یهودیان مسلمان شده به ملاقات رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: یا رسول الله؛ خانه‌های ما دور از اینجاست و جز مسجد جایی برای گفتگو نمی‌یابیم. قوم ما چون دریافتند ما خدا و رسول او را
از ام سلمه سؤال شد: درباره این شخص (علی علیه‌السلام) که مردم در مدح و ذمّ او بسیار گفته‌اند چه می-گویی؟ گفت: تو از ستایشگران اویی یا از نکوهشگران وی؟! گفتم: از مادحان اویم. گفت: همین‌طور است. به خدا سوگند او بر حق بود. نه تغییری در دین داد و
از امام صادق علیه‌السلام، این دعا برای پس از نماز عید غدیر آمده است: پروردگارا، ما دعوت هشداردهنده و برحذر دارنده‌ات، یعنی بنده و فرستاده‌ات محمد صلی الله علیه و آله را درباره علی بن ابی طالب اجابت کردیم، همان که نعمت را بر او ارزانی داشتی و او را
