حذیفة بن اُسید غفاری: در حجةالوداع همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم تا اینکه به جُحفه رسید و به یاران خود امر فرمود آنجا اطراق کنند. پس از پیاده شدن و مستقر شدن، ندای نماز داده شد و رسول خدا دو رکعت نماز با صحابه خود اقامه نمود. سپس رو به
امام صادق علیه‌السلام: وقتی خداوند در آیه «یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّک»(مائده/67) در غدیرخم، به پیامبر خود صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور داد که علی علیه‌السلام را به عنوان امیر مؤمنان منصوب کند، آن حضرت فرمود: هر که من مولای اویم، علی نیز مولای اوست. آن گاه بود که
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخُم امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب فرمود، در کنار او هفت تن از منافقان نشسته بودند که ابوبکر، عمر، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابی وقّاص، ابوعبیده، سالم غلام آزاد شده ابو حذیفه و مغیره بن شعبه از جمله ایشان بودند.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه [تبلیغ] درباره ولایت نازل شد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله امر فرمود: مکانی را در غدیر خم که پر از درختان بزرگ و پر شاخ و برگ بود، جارو کنند و چنین شد. سپس ندای «نماز جماعت» سر داده شد. بعد از آن فرمود: ای مردم، هر
ابوسعید خُدری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیر خم امر فرمود که منادی، ندای «نماز جماعت» سر دهد. سپس دست علی علیه‌السلام را گرفت و فرمود: خداوندا، هر که من مولای اویم، اینک علی مولای اوست. خدایا با دوستدارانش دوست باش و با دشمنش دشمن. پس از آن حسّان بن
ابن عباس: وقتی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به نهری برد که نام آن «نور» بود و مصداق آیه: «جَعَلَ الظُّلُماتِ و النّور»(انعام/1). وقتی به آن نهر رسیدند، جبرئیل به او گفت: ای محمّد، به برکت خدا از این نهر عبور کن که خداوند
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: هرکس روز هجدهم ذی حجّه را روزه بگیرد، خداوند ثواب روزه شصت ماه را برای وی خواهد نوشت. منظور از آن روز، روز غدیرخم است، روزی که رسول خدا دست علی بن ابی طالب علیه‌السلام را بالا گرفت و فرمود: آیا من اولی‌تر از مؤمنان به
امام باقر علیه‌السلام: علی علیه‌السلام نشانه‌ای برای محمّد صلی‌الله‌علیه‌و آله است و محمّد به ولایت علی دعوت می‌کند. مگر سخن رسول خدا را نشنیده‌ای که می‌فرماید: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌّ مولاهُ اللَّهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مِن عاداهُ»؟! پس خداوند دوستدارِ دوستدار او و دشمنِ دشمن او شد. اما
عمار یاسر: علی بن ابی طالب در حال خواندن نافله بود که در حالت رکوع سائلی نزد وی آمد. پس انگشتری خود را در آورد و به سائل داد. سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و آن حضرت را از موضوع آگاه نمود. آنگاه آیه: «إنَّما
ابابصیر از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه: «أطِیعواْ اللّهَ وَ أَطیعواْ الرَّسولَ وَ أُوْلیِ الْأمْرِ مِنکمُ»{خدا را اطاعت کنید و پیامبر و أولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید.}(نساء/59) پرسید. ایشان فرمود: درباره علی بن ابی طالب نازل شده است. عرض شد: مردم به ما می‌گویند که چه اشکالی داشت
