امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر منبر کوفه خطبه خواند و فرمود: به خدا قسم، من پاداش‌دهنده مردم در روز قیامت و تقسیم‌کننده بهشت و جهنم هستم. من بزرگترین جدا کننده حق از باطل هستم و تمام پیامبران و فرشتگان و ارواح، به برکت آفرینش ما خلق شده‌اند. به من نُه ویژگی
سعد بن أبی وقّاص: رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح روز جمعه را با ما اقامه کرد و به ما فرمود: روز قیامت علی بن أبی طالب پیشاپیش من «لواء الحمد» را که از دو تکه تشکیل شده است در دست دارد؛ تکه‌ای از آن از «سندس»
ابوذر غفاری: روزی در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم که آن حضرت قیام و رکوع کرد و سجده شکر به درگاه خدای متعال به جا آورد و فرمود: ای جندب، هر کس بخواهد علم آدم(ع)، فهم نوح(ع)، خلیل بودن ابراهیم(ع)، مناجات موسی(ع)، سیاحت عیسی(ع) و صبر و بلای ایّوب(ع) را
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: علی علیه‌السلام در آسمان هفتم به خورشید روز در زمین شباهت دارد و در آسمان دنیا به ماهِ شب در زمین. خداوند بخشی از فضل را به علی علیه‌السلام عطا کرد که اگر بر همه اهل زمین تقسیم می‌شد، همه را در بر می‌گرفت. خداوند آنقدر به
امام حسین علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی علیه‌السلام و عده‌ای از یارانش را که در حال آمدن بودند، نگاه کرد و فرمود: اگر کسی بخواهد جمال یوسف(ع)، بخشندگی ابراهیم(ع)، خوشرویی سلیمان(ع) و حکمت داوود(ع) را ببیند، به علی علیه‌السلام نگاه کند.
ابن مسعود: در مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله نزد امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بودم که مردی صدا زد: چه کسی مرا نزد مردی عالم راهنمایی می‌کند؟ گفتم: ای مرد، آیا سخن پیامبر را شنیده‌ای که فرمود: «من شهر علم هستم و علی درِ آن است»؟ گفت: بله.
