ابوذر غفاری: روزی در محضر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بودیم که آن حضرت قیام و رکوع کرد و سجده شکر به درگاه خدای متعال به جا آورد و فرمود: ای جندب، هر کس بخواهد علم آدم(ع)، فهم نوح(ع)، خلیل بودن ابراهیم(ع)، مناجات موسی(ع)، سیاحت عیسی(ع) و صبر و بلای ایّوب(ع) را متوجه شود، به مرد روبهرویی نگاه کند که شبیه خورشید و ماهِ در گردش و ستاره درخشان است، کسی که دلش شجاعتر و دستش بخشندهتر از همه مردم است. لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر دشمن او!
مردم برگشتند تا ببینند چه کسی در حال آمدن است که ناگهان علی بن ابی طالب علیه السلام پیدا شد.