دوستی

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس علی را دوست بدارد، در حقیقت مرا دوست داشته و هرکس با علی دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.

حارث هَمْدانی: نزد امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السّلام رفتم که فرمود: چه چیزی تو را به اینجا آورد؟ عرض کردم: محبتی که از شما در دل دارم یا امیرالمؤمنین. فرمود: ای حارث، آیا مرا دوست داری؟ عرض کردم: آری به خدا یا امیرالمؤمنین. فرمود: بدان که چون جان

رسول خدا صلی الله علیه و آله: سرلوحه نامه اعمال مؤمن حُبّ علی بن أبی طالب است.

ابن عباس: چون سوره کوثر بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد، علی بن أبی طالب علیه السّلام به آن حضرت عرض کرد: کوثر چیست؟ پیامبر فرمود: نهری است که خداوند مرا به داشتن آن گرامی داشته است. علی علیه السّلام عرض کرد: این نهر شریف است،

ابن عباس درباره آیه «سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدّا»{خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد}(مریم/96) گفت: این آیه درباره علی علیه‌السلام نازل گردیده است؛ زیرا مسلمانی وجود ندارد که مهر علی در قلبش نباشد.

پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که به علی علیه السّلام نگاه کرد، فرمود: دروغ می‌گوید آنکه مدعی می‌شود مرا دوست می‌دارد ولی از این نفرت دارد.

پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، خوشا به حال کسی که تو را دوست می‌‌دارد و وای بر کسی که تو را تکذیب نمود و درباره تو دروغ بگوید.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: سوگند به کسی که جانم در دست اوست، هیچ بنده‌ای نیست که قدم در روز قیامت نهد مگر اینکه خدای تبارک و تعالی او را برای چهار چیز بازخواست فرماید: از عمرش که آن را چگونه گذرانده، از جسمش که چگونه فرسوده‌اش ساخته،

‌امام باقر علیه‌السلام: مؤمنی پیدا نمی‌شود مگر اینکه مهر علی بن ابی طالب علیه‌السلام و اهل بیت او در دلش باشد.