سلیم بن قیس هلالی: به علی علیه‌السلام عرض کردم: من از سلمان، مقداد و ابوذر چیزهایی از تفسیر قرآن و روایاتی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیده‌ام که با چیزی که در اختیار مردم است، فرق می‌کند. از شما هم چیزهای زیادی از تفسیر قرآن و احادیث پیامبر(ص) در دست مردم
ابن عباس: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم که عمرو بن حارث فهری پیش ما آمد و گفت: ای احمد، ما را به نماز و زکات فرمان دادی، این کار از طرف خودت بود یا از طرف پروردگارت؟ پیامبر فرمود: فریضه از جانب خدا صادر می‌شود و ادای رسالت از
امام کاظم علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، مردم را به پذیرش ولایت علی علیه‌السلام دعوت کرد، اما آنان به او تهمت زدند و از پیش او رفتند. خداوند نیز آیات «قُلْ إنّی لا أمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَدًا * قُلْ إنّی لَن یُجیرَنی مِنَ اللَّهِ أحَدٌ وَ لَنْ أجِدَ مِن
جابر بن ارقم: در حالی که در مجلسی بودیم و برادرم زید بن ارقم با ما حرف می‌زد، ناگهان مردی که سوار بر اسب بود و لباس سفر به تن داشت وارد جمع ما شد و سلام کرد، ایستاد و گفت: آیا زید بن ارقم در بین شماست؟ زید پاسخ
ابن عباس: وقتی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به نهری برد که نام آن «نور» بود و مصداق آیه: «جَعَلَ الظُّلُماتِ و النّور»(انعام/1). وقتی به آن نهر رسیدند، جبرئیل به او گفت: ای محمّد، به برکت خدا از این نهر عبور کن که خداوند
امام صادق علیه‌السلام درباره شأن نزول آیه «وَ إذا مَسَّ الْإنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنيباً إلَيْهِ ثُمَّ إذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسيَ ما کانَ يَدْعوا إلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أنْداداً لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَليلاً إنَّکَ مِنْ أصْحابِ النّارِ»{هنگامی که زیانی به انسان برسد، پروردگار خود
حارث هَمْدانی: علی علیه السّلام را در روزی دیدم که آمد و بر منبر رفت، پس از حمد و ثنای خدا، فرمود: حکمی بود که خدای متعال بر زبان پیامبر اُمّی جاری فرمود که جز مؤمن مرا دوست نخواهد داشت و جز منافق با من دشمنی نورزد و آنکه بهتان
علی علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا فراخواند و فرمود: «شباهت‌هایی به عیسی بن مریم داری: یهودیان خیبر با وی دشمنی ورزیدند تا جایی که به مادرش بهتان زدند. و مسیحیان در دوستی او چنان افراط کردند که او را فرزند خدا نامیدند». به هوش باشید که
علی علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا صدا زد و فرمود: ای علی، تو شباهت‌هایی با عیسی بن مریم داری: مسیحیان آنقدر در محبّت او غلو کردند که مقامی فراتر از مقامی که داشت به او دادند و یهود چنان در دشمنی با او زیاده‌روی کردند که
علی علیه‌السلام: دو کس به خاطر من هلاک می‌شوند: دوست‌دار افراط‌گری که چیزهایی را به من نسبت می‌دهد که در من نیست و کینه‌توزی که دشمنی او با من وادارش می‌کند به من بهتان بزند.
