امام صادق علیه‌السلام: خدای عزّوجل قبل از رسیدن زمان رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله نامه‌ای سر به مُهر بر او نازل کرد و فرمود: ای محمّد، این نامه وصیّت تو به نجیب اهل بیت توست! فرمود: ای جبرئیل، نجیب اهل بیت من کیست؟ گفت: علی بن ابی طالب
بُرید بن معاویه: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) درباره چه کسی نازل شده است؟ فرمود: درباره ما و علی
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) فرمود: در حق علی علیه‌السلام نازل شده است. او بعد از رسول خدا صلی الله علیه
امام باقر علیه‌السلام: وقتی آیه «وَ کُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْناهُ فی إمامٍ مُبین»{همه چیز را در کتاب آشکارکننده‌ای برشمرده‌ایم}(یس/12) نازل شد، ابوبکر و عمر از جای خود برخاستند و گفتند: یا رسول الله «امام مبین» تورات است؟ فرمود: خیر! گفتند: انجیل است؟ فرمود: خیر! گفتند: قرآن است؟! فرمود: خیر. در این
امام باقر علیه‌السلام درباره معنی «نعیم» در آیه «ثُمَّ لَتُسئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم»{در همان روز است که از نعمت پرسیده خواهید شد.}(تکاثر/8) فرمود: به معنی امنیت و تندرستی و ولایت علی علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «يَعْرِفونَ نِعْمَةَ اللَّهِ ثُمَ يُنْکِرونَها وَ أکْثَرُهُمُ الْکافِرونَ»{آنها نعمت خدا را می‌شناسند؛ سپس آن را انکار می‌کنند؛ و اکثرشان کافرند}(نحل/83) می‌فرماید: خداوند مردم را با ولایت علی علیه‌السلام آشنا کرد و به آنان امر فرمود که ولایت وی را بپذیرند، اما [بعضی از] آنها بعد
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «یُدْخِلُ مَن یَشاءُ فی رَحْمَتِهِ»{هر که را بخواهد، در رحمتش وارد می‌کند}(شورا/8 و انسان/31) می‌فرماید: منظور از «رحمت»، علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذٰلِکَ فَلْيَفْرَحوا»،{بگو که باید به فضل و رحمت خدا شادمان شوند}(یونس/58)، منظور از «فضل‌الله»، اقرار به نبوّت رسول خدا صلی الله علیه و آله است و منظور از «رحمته» اقرار به ولایت علی علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه: «وَ یُؤْتِ کُلَّ ذی فَضْلٍ فَضْلَهُ»{به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد}(هود/3) می‌فرماید: او علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام: فرشته‌ای با بیست هزار سر، بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل گردید. پیامبر برخاست و دست او را بوسید. فرشته به پیامبر گفت: صبر کن محمّد! به خدا سوگند، تو از تمام اهل آسمان‌ها و زمین‌ها نزد خدا عزیزتری. این فرشته، «محمود» نام داشت
