عمران بن حصین، ابن عباس و بُریده اسلمی: در بین غنائم جنگی، کنیزی نظر علی علیه‌السلام را به خود جلب کرد و خواست که او را بخرد. حاطب بن أبی بلتعه و بریده أسلمی با او وارد مزایده شدند و وقتی قیمت آن کنیز به قیمت مناسب آن روز رسید،
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان
براء بن عازب: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دو سپاه را به سمت یمن فرستاد و علی علیه‌السلام و خالد بن ولید را به فرماندهی آنها منصوب کرد و فرمود: اگر جنگ شد، فرمانده هر دو سپاه علی(ع) است. علی علیه‌السلام قلعه‌ای را تصرف کرد و از غنیمت‌های آن، کنیزی را برای
بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام را به سمت یمن فرستاد، در حالی که خالد بن ولید هم حضور داشت و فرمود: هر موقع با هم جمع شدید، علی(ع) فرمانده همه شماست و اگر از هم جدا افتادید، هر کدام فرمانده لشکر خود است. وقتی تصمیم به بازگشت به
عمران بن حصین: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سپاهی را روانه کرد و علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام را به عنوان فرمانده آن انتخاب کرد. در این سریه، کنیزی مورد توجه علی علیه‌السلام قرار گرفت که عده‌ای این کار را از او نپسندیدند. چهار نفر از صحابه رسول خدا همدست شدند و گفتند: اگر رسول
بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دو گروه را به یمن فرستاد که فرماندهی یکی از آنها را علی بن ابی طالب علیه‌السلام بر عهده داشت و خالد بن ولید فرمانده گروه دیگر بود. همچنین فرمود: اگر به هم رسیدید، علی فرمانده هر دو گروه باشد و اگر به هم بر
عبدالله بن حویه العبدی: دو نفر نزد عمر آمدند و در مورد طلاق کنیز از او سؤال پرسیدند. عمر پشت سرش را نگاه کرد و سپس نگاهش را متوجه علی علیه السلام کرد و گفت: ای مرد بی مو نظرت چیست؟ علی علیه السلام با انگشتانش اشاره کرد و انگشت
