پیامبر

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: در آیه «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم»{ما را به راه راست هدایت کن}(فاتحه/6)، منظور از «راه راست» دین خداست که جبرئیل آن را بر محمّد(ص) نازل کرده است. و منظور از آیه «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالّین»(فاتحه/7)، شیعیان علی علیه السلام هستند که از

أسماء بنت عمیس: دیدم رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله که در مقابل کوه ثَبیر ایستاده بود و می‌گفت: ثبیر درخشید، ثبیر درخشید. خدایا، من همان چیزی را از تو می‌خواهم که برادرم موسی(ع) از تو خواست: «خدایا، ظرفیتم را برای تحمل مشکلات، بیشتر کن. مأموریتم را برایم آسان کن. زبانم را روان

ابن مسعود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به من فرمود: ای پسر مسعود، بدان که آیه «وَ اتَّقواْ فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمواْ مِنکُمْ خاصَّةً»{بترسید از فتنه‌ای که تنها دامن  ستمکاران شما را نمی‌گیرد!}(انفال/25) درباره علی علیه السلام نازل شده است. من این روایت را به تو می‌سپارم و نام بزرگِ ستمگران

ابن عباس: عبدالله بن اُبَیّ و دوستانش با جمعی از صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مواجه شدند. عبدالله به همراهانش گفت: ببینید به این احمق‌ها چه می‌گویم! ناگهان، دست علی علیه‌السلام را گرفت و گفت: آفرین به پسرعموی رسول خدا و داماد او، سرور بنی‌هاشم بعد از رسول خدا. علی صلوات الله

زبیر بن عوام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با نزول آیه «یا أیُّهَا النَّبیُّ إذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَک … فَبایعْهُنَ‌ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَ‌ اللَّهَ‌»{ای پیامبر، وقتی زنان باایمان نزد تو آیند که با تو بیعت کنند، با آنها بیعت کن و برای آنان از درگاه خداوند آمرزش بخواه}(ممتحنه/12)، زنان را به بیعت

جابر بن عبدالله انصاری: آیه «لَقَدْ رَضیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنینَ إذْ یُبایِعونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ‌ ما فی‌ قُلوبِهِمْ‌ فَأنْزَلَ‌ السَّکینَةَ عَلَیهِمْ‌ وَ أثابَهُمْ‌ فَتْحاً قَریباً»{خداوند از مؤمنان -هنگامی که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند- راضی و خشنود شد. خدا آنچه را در درون دلهایشان پنهان بود می‌دانست؛

ابن عباس درباره آیه «قُل لا أسئَلُکُمْ عَلَیْهِ أجْرًا إلّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبیٰ»{[ای پیامبر] بگو: غیر از دوستیِ نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم}(شوری/23) روایت می‌کند: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال شد: این نزدیکانی که باید آن‌ها را دوست داشته باشیم، چه کسانی هستند؟ ایشان سه بار فرمود: علی(ع)، فاطمه(س) و

حبّه عُرَنی: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور داد درها و خانه‌هایی که به مسجدالحرام باز می‌شدند، بسته شوند، این کار برای صاحبان آن خانه‌ها سخت آمد. دیدم حمزه بن عبدالمطلّب، لباس قرمزی به تن داشت و در حالی که اشک می‌ریخت، گفت: عمویت و ابوبکر و عمر و عباس را

انس بن مالک و بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آیات «فی‌ بُیوتٍ‌ أذِنَ‌ اللَّهُ‌ أنْ‌ تُرْفَعَ‌ وَ یذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ‌ یسَبِّحُ‌ لَهُ‌ فیها بِالْغُدُوِّ وَ الآصالِ‌ * رِجالٌ‌ لا تُلْهِیهِمْ‌ تِجارَةٌ وَ لا بَیعٌ‌ عَنْ‌ ذِکْرِ اللَّهِ‌ وَ إقامِ‌ الصَّلاةِ وَ إیتاءِ الزَّکاةِ یخافونَ‌ یوْماً تَتَقَلَّبُ‌ فیهِ‌ الْقُلوبُ‌ وَ الأبصارُ»{[نورِ