ابوبصیر: امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله به دنبال امیرالمؤمنین علیه السلام که در مسجد مقداری شن جمع کرده بود و سرش را روی آن گذاشته و خوابیده بود، رفت. آن حضرت با پا او را تکان دادند و به او فرمودند: ای جنبنده‌ی
محمّد بن حنظلة: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: از بعضی شیعیان و دوستداران شما شنیدم که از پدرتان روایتی را نقل می‌کردند. امام فرمود: چه روایتی؟ عرض کردم این روایت: «بیشترین وقتی که هر شخصی نسبت به جایگاه ما غبطه می‌خورد، وقتی است که جانش به گلویش می‌رسد.» امام
امام صادق علیه‌السلام: هر مؤمنی که بمیرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه‌السلام با هم بر او وارد می‌شوند؛ پیامبر بالای سر او و امام علی پایین پایش می‌نشیند. رسول خدا سرِ مبارک خود را پایین می‌آورد و به او می‌فرماید: ای دوستدار خدا، به تو
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان
ابوهُریره: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیه «یَوْمَ یَفِرُّ المرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ» {روزی که آدمی از برادرش، و از مادرش و پدرش می‌گریزد} (عبس/36-34) فرمود: کسی که با ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام وارد قیامت شده باشد، از مصادیق آیات فوق استثنا شده
عبد الله بن عُمَر: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: ای مردم، بدانید امیرالمؤمنین علیه‌السلام در میان شما همانند ستاره‌ی درخشان در آسمان است و وقتی طلوع کند اطراف خود را روشن می‌کند. ای مردم، بدانید که من این سخن را به این دلیل به شما گفتم که
امام سجاد علیه‌السلام در مورد آیه «یَاحَسْرَتی عَلی مَا فَرَّطتُ فی جَنبِ الله» {افسوس بر من از كوتاهي‌هايى كه در مورد جنب‌الله كردم!} (زمر/56) فرمود: مقصود از «جنب الله» علی علیه السلام است؛ او حجّت خدا بر خلقش در روز قیامت است، وقتی روز قیامت شود، خداوند به خازنان جهنم
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیه «طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب» {خوشا به حالشان، و خوش سرانجامی دارند} (رعد/29) فرمود: «طوبا» نام درختی است که خداوند آن را با دست خود در بهشت کاشت و از روح خود در آن دمید و زیورآلات از آن
زید بن علی: مردی از صحابه به همراه جمعی به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند؛ آن صحابه عرض کرد: یا رسول الله، درخت طوبا کجاست؟ فرمود: در خانه‌ی من در بهشت! شخص دیگری این سوال را پرسید و حضرت فرمود: در خانه‌ی علی بن أبی طالب در
جابر بن عبدالله: رسول خدا صلی الله علیه و آله بلند شد و بازوی علی بن أبی طالب علیه‌السلام را چنان بلند کرد که سپیدی زیر بغل او آشکار شد و به او فرمود: خداوند به خاطر تو هفت خصلت به من عطا فرموده است. عرض کردم، این هفت امتیازی
