رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای مردم، علی را دشنام نداده و به وی حسادت نکنید که او ولیّ هر مرد و زن مؤمنی بعد از من است. پس به خاطر من او را دوست بدارید و به کرامت من اکرامش کنید و برای رضای خدا و رسولش
ابوسعید خُدری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: یا رسول الله، مرا از کلام خدای عزّوجل به ابلیس که فرمود: «أسْتَکْبَرْتَ أمْ کُنتَ مِنَ الْعالین»{آیا تکبّر کردی یا از برترینها بودی؟}(ص/75) آگاه فرمایید که اینان که
ابابصیر از امام باقر علیهالسلام درباره آیه: «أطِیعواْ اللّهَ وَ أَطیعواْ الرَّسولَ وَ أُوْلیِ الْأمْرِ مِنکمُ»{خدا را اطاعت کنید و پیامبر و أولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید.}(نساء/59) پرسید. ایشان فرمود: درباره علی بن ابی طالب نازل شده است. عرض شد: مردم به ما میگویند که چه اشکالی داشت
سلمان فارسی: شخصی به نام جاثلیق که رئیس کلیسایی بود، همراه تعدادی از نصرانیها نزد ابوبکر آمد و در مورد مسائلی سؤال کرد که ابوبکر از پاسخ عاجز شد. عمر گفت: ای نصرانی، دست از این لجاجت بردار وگرنه خونت را مباح میشماریم! رئیس کلیسا گفت: ای فلانی، با کسی
خدای عزّوجل: … بدانید که من علی را نشانهای برای مردم قرار دادهام، هرکس از او پیروی کند، هدایت یافته و آنکه رهایش سازد، گمراه است. جز مؤمن دوستش نمیدارد و جز منافق با وی دشمنی نمیورزد.