اصبغ بن نباته: حارث همدانی به همراه جمعی از شیعیان که من هم در میان آن‌ها بودم، به دیدار امیرالمؤمنین علیه‌السلام رفتند. حارث بیمار بود و هنگام راه رفتن تلو تلو می‌خورد و با عصای سرکجش به زمین ضربه می‌زد تا با آن تکیه کند. امام علی برای حارث ارزش
مفضّل بن عمر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: چرا امیرالمؤمنین علیه‌السلام قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم شد؟ فرمود: چون حُبّ او ایمان و دشمنی با او کفر است و بهشت برای اهل ایمان و جهنم برای اهل کفر آفریده شده است؛ بنابراین فقط دوستداران او به بهشت می‌روند و دشمنانش
ابن عباس در مورد آیات «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرّوحُ فیها بِإذْنِ رَبِّهِم مِن کُلِّ أمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ»{در آن شب فرشتگان با روح، به فرمان پروردگارشان، برای هر کاری که مقرّر شده است فرود می‌آیند. آن شب تا دَمِ صُبح، صلح و سلام است}(قدر/4-5): رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هفت ماه
امام جواد علیه‌السلام: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه امام حسن و سلمان فارسی – در حالی که امیرالمؤمنین به دست سلمان تکیه داده بود – به مسجدالحرام آمدند؛ مردی خوش منظر جلو آمد و به امیرالمؤمنین سلام کرد و امام پاسخ داد. آن مرد نشست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین،
