رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: روز غدیر خم برترین عید اُمّت من است و روزی است که خدای متعال به من امر فرمود برادرم علی را به پیشوایی اُمّت منصوب کنم تا پس از من به وسیله او هدایت شوند. آن روزی است که خداوند دین را در آن کامل گردانید و
امام صادق علیه‌السلام درباره شأن نزول آیه «وَ إذا مَسَّ الْإنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنيباً إلَيْهِ ثُمَّ إذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسيَ ما کانَ يَدْعوا إلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أنْداداً لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَليلاً إنَّکَ مِنْ أصْحابِ النّارِ»{هنگامی که زیانی به انسان برسد، پروردگار خود
امام کاظم علیه‌السلام آیات اول تا پنجم[به جز آیه چهارم] سوره منافقون را اینگونه معنا فرموده‌اند: «إِذا جاءَکَ الْمُنافِقونَ قالوا نَشْهَدُ إنَّکَ لَرَسولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إنَّکَ لَرَسولُهُ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبونَ * اتَّخَذوا أیْمانَهُمْ جُنَّهً فَصَدّوا عَنْ سَبیلِ اللَّهِ إنَّهُمْ ساءَ ما کانوا یَعْمَلُونَ * ذلِکَ
علی علیه السلام این سخن پیامبر صلی الله علیه و آله را خواند: «هر کس که من مولای اویم علی مولای اوست». آنگاه دوازده نفر از انصار شهادت دادند و اَنَس بن مالک حاضر بود و شهادت نداد. علی علیه السلام فرمود: ای انس چه چیز مانع از آن شد
زید بن علی بن الحسین علیهم السلام: برخی مردمان جاهل گمان می‌کنند که مقصود از آیه تطهیر، همسران پیامبر هستند. اینان دروغ گفته و مرتکب گناه شدند. به خدا سوگند اگر منظور آیه، همسران پیامبران بود، عبارت به صورت: «لِیُذْهِبَ عَنکُن الرِّجْسَ وَ یُطَهِّرَکنَّ تَطْهیرا» می‌آمد و کلام به صیغه
پیامبر صلی الله علیه و آله خطاب به جمعی از مردم: در این درّه مردی هست که مانند عیسی بن مریم است. مردم قریش به آن مکان چشم دوختند اما کسی پیدا نشد. وقتی پیامبر در پی کاری رفت، ناگاه علی علیه‌السلام از آن درّه هویدا شد. چون او را
امیرالمؤمنین علیه السلام در حالی که برای جنگ با خوارج می‌رفت فرمود: می‌ترسم که حرفی بزنید و عمل را رها کنید، وگرنه شما را باخبر می‌کردم که خدا در مورد کسانی که با این قوم بجنگند و آگاه به گمراهی آنان باشند، به پیامبرش چه گفته است. [ولی این را
انس بن مالک: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم و جمعی از یارانش حضور داشتند. عرض کردند: یا رسول الله، ما شما را بیشتر از فرزندان و خودمان دوست می‌داریم. سپس علی علیه السّلام وارد شد و پیامبر فرمود: یا أباالحسن، نزد من بیا. کسی که
امیرالمؤمنین علیه السلام: اگر مرد مورد اعتمادی می‌یافتم اموالی را همراه او به مدائن برای شیعیان می‌فرستادم. مردی از صحابه با خود گفت: نزد امیرالمؤمنین علیه السلام می‌آیم و می‌گویم: من آن را می‌برم، و او به من اعتماد می‌کند. وقتی اموال را از او گرفتم راه کرخه را در
علی بن أبی طالب علیه السّلام: سه سال پیش از آنکه کسی با رسول خدا نماز بخواند، من با وی نماز خواندم. ایشان به من قول دادند که جز مؤمن مرا دوست نداشته باشد و جز کافر یا منافق با من دشمنی نورزد. به خدا سوگند نه دروغ گفته‌ام و
