جابر بن عبدالله انصاری: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام آمد. همین که چشم رسول خدا بر او افتاد، فرمود: برادرم نزد شما آمده است. سپس رو به کعبه نمود و فرمود: به پروردگار این خانه سوگند که این
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: دوست داشتن تو ایمان و دشمنی با تو نفاق است. و نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود، دوستدار توست و اولین کسی که وارد دوزخ می‌شود، دشمن توست. و خداوند تو را سزاوار آن کرده است، زیرا تو
ابن عباس: در آیه «وَ اسْتَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَکَبیرَةٌ إلّا عَلَی الخاشِعین»{از شکیبایی و نماز یاری جویید. به راستی این [کار] گِران است، مگر بر فروتنان}(بقره/45)، منظور از خاشع و فروتن در نماز و روی آورنده به آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، اگر بنده‌ای به اندازه زمان اقامت نوح در قومش خدا را عبادت کند و به اندازه کوه اُحد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق نماید و عمرش چنان طولانی شود که هزار حج به جا آورد
ابن عباس: در جایی از قرآن عبارت «یأیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» به کار نرفته است مگر اینکه علی علیه‌السلام سرآمد، امیر و شریف‌ترین مخاطبان آن باشد. خداوند همه یاران پیامبر را مورد عتاب و توبیخ قرار داده است ولی از علی جز به خوبی یاد نکرده است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: به هرکس که به من ایمان آورده و تصدیقم نموده سفارش می‌کنم که ولایت علی علیه السّلام را پذیرا باشد، زیرا هرکس ولایت او را بپذیرد، ولایت مرا پذیرفته و آنکه ولایت مرا پذیرد، ولایت خدا را پذیرفته است و هرکه دوستش بدارد،
ابن عباس: علی بن ابی طالب علیه‌السلام در کتاب خدا نام‌هایی دارد که مردم آن را نمی‌دانند. پرسیده شد: این نام‌ها کدامند؟ ابن عباس گفت: خداوند او را «ایمان» نامیده و فرموده: «وَ مَن یَکْفُرْ بِالْایمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرینَ»»{و هر کس در ایمان خود
امام باقر علیه السّلام: مردی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: یا رسول الله، آیا هر که بگوید «لاإله إلّا الله» مؤمن است؟ فرمود: دشمنی با ما موجب می‌شود انسان به یهود و نصارا ملحق شود. شما به بهشت وارد نمی‌شوید مگر اینکه مرا دوست
ابوبصیر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: «وُدّ» در آیه «إنَّ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدًّا»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد}(مریم/96) به چه معنی است؟ فرمود: ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام همین «ودّ» است که خداوند
امام باقر علیه السّلام: حُبّ امیرمؤمنان علی بن أبی طالب علیه السّلام همان ایمان است و دشمنی با او همان نفاق است. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «وَ لٰکِنَّ اللّهَ حَبَّبَ إلَیْکُمُ الْایمانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلوبِکمُ وَ کَرَّهَ إلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسوقَ وَ الْعِصْیانَ أُوْلٰئِکَ هُمُ الرّاشِدونَ *
