امام صادق

امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیات «فَأمّا مَنْ اُوتیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ * فَسَوْفَ یحاسَبُ حِساباً یسیراً * وَ ینْقَلِبُ إِلى‌ أهْلِهِ مَسْروراً »{کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، به‌زودی حساب آسانی برای او می‌شود و خوشحال پیش خانواده‌اش برمی‌گردد.}(انشقاق/7-9) فرمود: منظور علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند

امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام در خصوص شأن نزول آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را

امام صادق علیه‌السلام در شأن نزول آیه «وَ مَثَلُ الَّذینَ یُنفِقونَ أمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَتَثْبِیتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ کمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أصابَهَا وابِلٌ فَآتَتْ أُکلَهَا ضِعْفَینِ فَإنْ لَمْ یصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِما تَعْمَلونَ بَصیر»{کسانی که اموالشان را برای به‌دست‌آوردن رضایت خدا و قرص‌کردن دل و قوی‌کردنِ وجودشان در راه

امام صادق علیه‌السلام: روزی فاطمه علیهاالسلام به علی علیه‌السلام گفت: علی جان، پیش پدرم برو و از او چیزی برایمان بخواه. علی علیه‌السلام فرمود: می‌روم. پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمد و پیامبر(ص) یک دینار به او داد و فرمود: ای علی! برو و با این مبلغ، برای خانواده‌ات غذا تهیه

امام صادق علیه‌السلام درباه شأن نزول آیه «وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُواْ أنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِم»{به کسانی که ایمان آورده‌اند بشارت بده که برای آنها، سابقه‌ای نیک نزد پروردگارشان است}(یونس/2) فرمود: این آیه درباره ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام نازل شده است.

امام صادق علیه‌السلام درباره مصداق [دعای حضرت ابراهیم(ع) در] آیه «وَ اجْعَلْ‌ لی‌ لِسانَ‌ صِدْقٍ‌ فِی‌ الآخِرینَ‌»{نامی نیک از من در بین آیندگان به‌یادگار بگذار}(شعراء/84) فرمود: او علی بن ابی طالب علیه‌السلام است. ولایت او به ابراهیم علیه‌السلام عرضه شد، ابراهیم(ع) هم گفت: خدایا، او را در نسل من قرار

امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام: آیه 19 سوره توبه درباره حمزه، علی(ع)، جعفر، عباس و شیبه نازل شده است. آن‌ها به آب‌رسانی به حاجیان و کلیدداری کعبه به هم فخرفروشی می‌کردند که خدای عزّوجل آیه «أجَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ» را

امام صادق علیه‌السلام: آیه «فَإمّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإنّا مِنْهُم مُنتَقِمون »{اگر ما تو را [از دنیا] ببریم، قطعاً از آنان انتقام می‌گیریم}(زخرف/41) این گونه معنا می‌شود: ای محمد، اگر ما تو را از مکه به مدینه ببریم، تو را در حالی به آن باز می‌گردانیم که به دست علی بن