أصبغ بن نباته و زید بن علی: از امیرالمؤمنین و امام صادق علیهما السّلام درباره مصداق رجال در آیه «وَ عَلی الْأَعْرَافِ رِجَال»{و روی اعراف مردانی هستند}(اعراف/46) سؤال شد و در پاسخ فرمودند: آن مردان ما هستیم که بر پل صراط میان بهشت و دوزخ خواهیم بود؛ هر کسی را
امام صادق علیه السلام: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سؤال شد: یا رسول الله، فاصله شما تا علی در بهشت برین چقدر است؟ فرمود: فاصله‌ای به اندازه‌ی انگشت باز شده ابهام و سبابه! و شاید کمتر! من بر تختی از نور عرش خواهم بود و علی بر
امام صادق علیه‌السلام: وقتی روز قیامت شود، منبری قرار داده خواهد شد که همه‌ی مردم آن را خواهند دید، مردی بر روی آن خواهد ایستاد که فرشته‌ای در سمت راست و فرشته‌ای دیگر در سمت چپ او می‌ایستند. فرشته‌ی سمت راست خطاب به مردم می‌گوید: ای مردم، این علی بن
مفضّل بن عمر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: چرا امیرالمؤمنین علیه‌السلام قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم شد؟ فرمود: چون حُبّ او ایمان و دشمنی با او کفر است و بهشت برای اهل ایمان و جهنم برای اهل کفر آفریده شده است؛ بنابراین فقط دوستداران او به بهشت می‌روند و دشمنانش
امام صادق علیه‌السلام: نوروز همان روزی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله علی علیه‌السلام را به درّه جن فرستاد و آن حضرت از آن‌ها عهد و پیمان گرفت.
امام صادق علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام بر بالای منبر کوفه خطبه می‌خواند و مردم اطراف آن حضرت بودند؛ اژدهایی آمد و مردم از او ترسیدند. امام علی فرمود: راه را برای او باز کنید؛ اژدها جلو آمد و از منبر بالا رفت و پاهای امام علی را بوسید و
ابن أبی یعفور: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: ما معتقدیم که وحی به گوش علی علیه‌السلام می‌رسید و بر دل او می‌نشست. ایشان فرمود: علی علیه‌السلام «محدَّث» بود. وقتی دیدند که متوجه منظور ایشان نشدم، فرمود: در جنگ بنی‌قریظه و بنی‌النضیر، جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حال قرائت نامه‌ای برای علی علیه‌السلام بود و او آن را می‌نوشت. وقتی به نصف آن رسید، پیامبر سرش را بر دامن او گذاشت و خوابید، اما علی علیه‌السلام به نوشتن ادامه داد تا اینکه تمام شد. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بیدار شد و
امام صادق علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام به قصد صفین با مردم بیرون رفت تا اینکه از رود فرات که در نزدیکی کوه صفین قرار داشت عبور کرد. در این هنگام وقت نماز مغرب شد، آن حضرت از اردوگاه دور شد، وضو گرفت و اذان گفت؛ وقتی اذان به پایان
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله و همراهان ایشان به کوه «ذباب» رسیدند و آن‌جا نشستند. در همین حال، پیامبر سر خود را بلند کرد و ناگهان با اناری آویزان مواجه شد. آن را گرفت و دو نیم کرد. از آن خورد و به علی علیه‌السلام
