ابوهاشم: در مسجدالحرام همراه جعفر بن محمّد علیه‌السلام بودم. والی آنجا به منبر رفت تا خطبه نماز جمعه را بخواند. این آیه را خواند: «إنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی النَّبیِّ یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ صَلّواْ عَلَیْهِ وَ سَلِّمواْ تَسْلیمًا»{خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای مؤمنین، بر او
امام صادق علیه‌السلام: جبرئیل، آیه 24 سوره نحل را اینطور بر پیامبر(ص) نازل کرد: «وَ إذا قیلَ لَهُم ما ذا أنزَلَ رَبُّکُمْ [فی عَلیٍّ] قالواْ أساطیرُ الْأوَّلین»{وقتی از آنان بپرسند: «خدا چه چیزی [درباره علی(ع)] فرستاده است؟»، می‌گویند: «افسانه‌های قدیمی!»}.
امام صادق علیه‌السلام: خدای متعال می‌فرماید: ای ابراهیم، «إنّیِ جاعِلُکَ لِلنّاسِ إماما»{من تو را امام مردم قرار دادم}(بقره/124). ابراهیم عرض کرد: «وَ مِن ذُرّیَّتی»{از دودمانم چطور؟} خدا پاسخ داد: «لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمین»{پیمان من به ظالمان نمی‌رسد}. ظالم کسی است که برای خدا شریک قرار دهد و برای بت‌ها قربانی
امام جعفر صادق علیه‌السلام: ابراهیم خلیل الله صلوات‌الله‌علیه دست به دعا برداشت و گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَ اجْنُبْنی وَ بَنیَّ أن نّعْبُدَ الْأصْنَام»{«خدایا، این مکه را شهری امن قرار بده. من و بچه‌هایم را از پرستش بت‌ها دور نگه دار}(ابراهیم/35). [استجابت] این دعا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید
امام صادق علیه‌السلام آیه «فَإذا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(انشراح/8) را اینطور معنا فرمود: وقتی فارغ و خاطر‌جمع شدی علی را به جانشینی خود منصوب کن. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مشغول انجام مناسک حج بودند که این آیه نازل شد.
از امام صادق علیه‌السلام درباره معنای آیه «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَک»(انشراح/1) سؤال شد. ایشان فرمود: یعنی [ای پیامبر]، مگر ما به تو به واسطه علی علیه‌السلام، شرح صدر ندادیم؟! پس او را جانشین خود قرار ده. سؤال شد: آیه «فَإذا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(انشراح/8) به چه معناست؟ امام فرمود: خدا به
امام صادق علیه‌السلام آیات 7 و 8 سوره انشراح را اینطور قرائت و معنا کردند: «فَإذا فَرَغْتَ [مِنْ نُبُوَّتِکَ] فَانْصَبْ [عَلیاً] * وَ إِلى رَبِّکَ فَارْغَبْ [فی ذَلِکَ]» یعنی ای پیامبر، وقتی از نبوّت فارغ و خاطر‌جمع شدی، علی علیه‌السلام را به عنوان جانشین منصوب کن و با این کار
امام صادق علیه‌السلام: آیات «یا أیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة * ارْجِعِی إلى رَبِّکِ راضیةً مَرْضیةً * فَادْخُلی فی عِبادی * وَ ادْخُلی جَنَّتی»{ای جان آرام‌گرفته و اطمینان‌یافته! به سوی پروردگارت برگرد، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. پس در میان بندگانم درآی
امام موسی بن جعفر علیهماالسلام: از پدرم درباره آیه «یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعونَ الدّاعیَ لا عِوَجَ لَهُ»{در آن روز، همه از دعوت‌کننده الهی پیروی می‌کنند، و قدرت مخالفت با او را نخواهند داشت}(طه/108) سؤال کردم. ایشان فرمود: منظور از «دعوت‌کننده الهی» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهٰذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدیَ لَوْ لا أنْ هَدانَا الله»{همه ستایش‌ها ویژه خداست که ما را به این هدایت کرد، و اگر خدا ما را هدایت نمی‌کرد هدایت نمی‌شدیم.}(اعراف/43) فرمود: وقتی روز قیامت به پا شود، خداوند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی
