امام جواد علیه‌السلام: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه امام حسن و سلمان فارسی – در حالی که امیرالمؤمنین به دست سلمان تکیه داده بود – به مسجدالحرام آمدند؛ مردی خوش منظر جلو آمد و به امیرالمؤمنین سلام کرد و امام پاسخ داد. آن مرد نشست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین،
امام حسین علیه‌السلام: از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره مصداق عترت در جمله «إنّی مُخَلِّفٌ فیکُم الثَّقَلَین کِتابَ الله و عِترَتی» که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است سؤال شد؛ فرمود: من هستم و حسن و حسین و نُه امام از صُلب حسین. نهمین آنان مهدی و
امام صادق علیه‌السلام: خدای عزّوجل قبل از رسیدن زمان رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله نامه‌ای سر به مُهر بر او نازل کرد و فرمود: ای محمّد، این نامه وصیّت تو به نجیب اهل بیت توست! فرمود: ای جبرئیل، نجیب اهل بیت من کیست؟ گفت: علی بن ابی طالب
امیرالمؤمنین علیه السلام: از من سؤال کنید پیش از آنکه مرا از دست دهید. مردی گفت: به من بگو در سر و ریش من چند تار مو وجود دارد؟! علی علیه السلام فرمود: در هر تار موی سرت فرشته‌ای است که تو را لعن می‌کند، و در هر تار ریشت
سوید بن غَفَله: نزد امیرالمؤمنین علیه السلام بودم که مردی آمد و گفت: ای امیرالمؤمنین، من از وادی‌القری نزد تو آمده‌ام در حالی که خالد بن عُرفُطه مرده است. امیرالمؤمنین علیه السلام به او فرمود: او نمرده است. دوباره تکرار کرد و علی علیه السلام نیز دوباره به او فرمود:
سوید بن غفله: من نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودم که مردی پیش او آمد و گفت: ای امیرالمؤمنین! من از وادی القری می آیم و خالد بن عُرفُطه درگذشت. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: او نمرده است. آن مرد دوباره همان حرف را زد، حضرت فرمود: نمرده است و از او رو گرداند.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: به خدا قسم، محاسنم از بالای آن -به موی سفید جلوی پیشانی‌اش اشاره کرد- خضاب خواهد شد. بدبخت‌ترین مردم از این که آن را با خون خضاب کند، باز داشته نمی‌شود. در جای دیگری فرمود: ماه رمضان فرا میرسد و آسیاب شیطان در آن به گردش درمی‌‌آید. بدانید
ابن ابی الحدید: علی علیه‌السلام بعد از وفات مالک اشتر فرمود: خداوند مالک را رحمت کند. او برای من آن‌‌گونه بود که من برای رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم. هنگامی که علی علیه‌السلام پنج نفر یعنی معاویه، عمرو بن عاص، ابواعور سلمی، حبیب بن مسلمه و بُسر
أصبغ بن نباته: وقتی مردی پیش روی امیرالمؤمنین علیه السلام قرار می‌گرفت، می فرمود: ای فلانی، آماده باش و برای خود هر چه می‌خواهی فراهم کن که تو در فلان روز از فلان ماه در فلان ساعت بیمار خواهی شد. و همان طور می‌شد که می‌فرمود. علی علیه السلام از
امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به ابن عباس: بعد از نام و یاد خدا و سلام، من تو را در امانت خود شریک کردم و تو را همرازم قرار دادم و هیچ‌کس از افراد خاندانم برای یاری و مددکاری و امانت‌داری، مثل تو، مورد اعتمادم نبود. اما وقتی که دیدی روزگار بر
