پیامبر

ابن عباس : آیه «وَ یُطعِمونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً وَ یَتیماً وَ أسیرا» در حق علی و فاطمه سلام الله علیهما و خدمتکارشان نازل شده است. سبب نزول آیه نیز آن بوده است که آن‌ها به دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله رفتند و او به هرکدامشان یک

علی علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا صدا زد و فرمود: ای علی، تو شباهت‌هایی با عیسی بن مریم داری: مسیحیان آنقدر در محبّت او غلو کردند که مقامی فراتر از مقامی که داشت به او دادند و یهود چنان در دشمنی با او زیاده‌روی‌ کردند که

امیرالمؤمنین علیه‌السلام در ذی‌قار در حالی که برای گرفتن بیعت نشسته بود فرمود: از طرف کوفه، هزار مرد -نه یکی بیشتر و نه یکی کمتر- نزد شما می‌آیند و با من تا مرگ بیعت می‌کنند. ابن عباس گفت: مضطرب شدم و ترسیدم که افراد کمتر یا بیشتر از آن باشد

رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: اگر خلایق بر ولایت تو گرد می‌آمدند، خداوند دوزخ را نمی‌آفرید، اما تو و شیعیانت در روز قیامت رستگارید.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: حُبّ علی بن أبی طالب گناهان را چنان می‌خورد که آتش هیزم را می‌خورد.

پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که به علی علیه السّلام نگاه کرد، فرمود: دروغ می‌گوید آنکه مدعی می‌شود مرا دوست می‌دارد ولی از این نفرت دارد.

ابوسعید خدری: روزی به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدم که به من فرمود: ای ابوسعید! خداوند را در زیر عرش ستونی است که همچون خورشید که زمین را برای مردم روشن می‌کند، بهشت را برای بهشتیان روشن می‌سازد، جز علی و دوستدارانش به آن دست نمی‌یابد.

پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، خوشا به حال کسی که تو را دوست می‌‌دارد و وای بر کسی که تو را تکذیب نمود و درباره تو دروغ بگوید.

عروه بن زبیر: مردی در حضور عمر شروع به بدگویی و دشنام علی علیه السلام کرد. عمر به او گفت: آیا صاحب این قبر را میشناسی؟ این قبر محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب است و علی پسر ابی طالب پسر عبدالمطلب است؛ یعنی پسر عموی پیامبر است. هرگاه نام علی