پیامبر

جمیع بن عمیر: در مسجد جامع نماز می‌خواندم که ابن عمر را دیدم. پس از نماز نزد او نشستم و گفتم: از علی برایم بگو. گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را فرستاد تا سوره برائت (توبه) را بر مردم مکه و حجّاج خانه خدا ارائه کند.

ابن عباس: از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیات: «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ * فی جَنّاتِ النَّعیمِ» پرسیدم. فرمود: جبرئیل به من گفت: [منظور]  علی و شیعیان او هستند که پیشتازان به سوی بهشت‌اند و مقرّب درگاه خدایند به سبب لطفی که به آن‌ها دارد.

ابن عباس: در حالی که در ذی قار همراه امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودم، پسرش حسن علیه السلام را به کوفه فرستاد تا از اهالی آن برای جنگ با ناکثین بصره، یاری بگیرد. به من فرمود: ای ابن عباس، امروز پسرم حسن می‌آید و ده هزار سوار و پیاده همراه او است،

پیامبر صلی الله علیه و آله: ای ابن عباس، سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری مبعوث فرمود، آتش دوزخ بر دشمن علی خشمگین‌تر است تا بر کسی که مدّعی شود خداوند را فرزندی است .

یعلی بن مُرّه آورده است که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بوده که علی بن أبی طالب علیه السّلام وارد شد. پیامبر فرمود: دروغ می‌گوید آنکه گمان می‌برد ولایت مرا پذیرفته و دوستم می‌دارد در حالی که با «این» دشمنی ورزیده، از او نفرت داشته باشد.

عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله را دیدم که دست علی علیه السّلام را گرفته و به وی فرمود: خدا ولیّ من است و من ولیّ تو هستم، و دشمن هر که با تو دشمنی کند، و در صلحم با هر که با تو در صلح

غزالی: امیرمؤمنان علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله زبانش را در دهانم فرو برد و در قلبم هزار در از علم گشود و از هر در، هزار درِ دیگر باز شد. همچنین فرمود: اگر برای من منبری زده شود و بر روی آن بنشینم میان یهودیان با تورات،