امام صادق علیه‌السلام درباره شأن نزول آیه «وَ إذا مَسَّ الْإنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنيباً إلَيْهِ ثُمَّ إذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسيَ ما کانَ يَدْعوا إلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أنْداداً لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَليلاً إنَّکَ مِنْ أصْحابِ النّارِ»{هنگامی که زیانی به انسان برسد، پروردگار خود
امام باقر علیه‌السلام: علی علیه‌السلام نشانه‌ای برای محمّد صلی‌الله‌علیه‌و آله است و محمّد به ولایت علی دعوت می‌کند. مگر سخن رسول خدا را نشنیده‌ای که می‌فرماید: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌّ مولاهُ اللَّهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مِن عاداهُ»؟! پس خداوند دوستدارِ دوستدار او و دشمنِ دشمن او شد. اما
امام باقر علیه‌السلام در مورد تأویل آیات «حَتّىٰ إذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ * وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكونَ * أفَأنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كانَ في ضَلالٍ مُبينٍ * فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمونَ»{تا زمانی که
رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد آیه «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیرِ الْمَغْضوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضّالّین»(حمد/7) فرمود: منظور از «الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»، شیعیان علی علیه‌السلام است که ولایت علی علیه‌السلام را به آنان نعمت داد و نه خدا آنان را مورد خشم قرار داده و نه
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام می‌فرمایند: معنای «إهْدِنا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» یعنی دین خدا که جبرئیل آن را بر محمد صلی الله علیه و آله نازل کرد. معنای «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» یعنی آنانی که به اسلام و ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام رهنمودشان کردی و بر ایشان خشم
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم: معنای آیه «وَ اتَّبَعواْ سَبیلَکَ»{از راهت پیروی کردند}(غافر/7)، یعنی از علی علیه‌السلام پیروی کردند.
امام کاظم علیه‌السلام آیات اول تا پنجم[به جز آیه چهارم] سوره منافقون را اینگونه معنا فرموده‌اند: «إِذا جاءَکَ الْمُنافِقونَ قالوا نَشْهَدُ إنَّکَ لَرَسولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إنَّکَ لَرَسولُهُ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبونَ * اتَّخَذوا أیْمانَهُمْ جُنَّهً فَصَدّوا عَنْ سَبیلِ اللَّهِ إنَّهُمْ ساءَ ما کانوا یَعْمَلُونَ * ذلِکَ
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: از خدا خواستم مصداق آیه «وَ أنَّ هَذا صراطی مُسْتَقیمًا فَاتَّبِعوهُ وَ لا تَتَّبِعواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبیلِهِ»{[بدانید] این است راه راست من. پس، از آن پیروی کنید. و از راه ها[ی دیگر] که شما را از راه او پراکنده می‌سازد
عبدالله بن سلیمان: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «قَدْ جاءَکُم بُرْهانٌ مِن رَبِّکُمْ وَ أنزَلْنا إلَیْکُمْ نُورًا مُبینًا»{در حقیقت برای شما از جانب پروردگارتان برهانی آمده است، و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم.}(نساء/174) پرسیدم. ایشان فرمود: منظور از «برهان»، محمد صلی الله علیه و آله است
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «یا لَیْتَنی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسولِ سَبیلاً»{ای کاش با پیامبر راهی برمی‌گزیدم}(فرقان/27) می‌فرماید: یعنی «ای کاش همراه پیامبر، علی علیه‌السلام را نیز برمی‌گزیدم.»
