پیامبر صلی الله علیه و آله: در آیه «وَ کَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ»{به خدا دروغ میبندد در حالی که راستی به روشنی نزدش آمده}(زمر/32)، منظور از «صدق» علی بن ابی طالب علیه‌السلام است. امام صادق و امام رضا علیهما‌السلام نیز فرمود‌ه‌اند: منظور از «صدق»، محمّد و علی صلوات الله علیهما
ابن عباس: معنای آیه «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلائِکَ هُمُ الْمُتَّقون»{کسی که راستی بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند}(زمر/33) این است که رسول خدا صلی الله علیه و آله «صدق» را آورد و علی علیه السّلام وی را «تصدیق» نمود.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّمَا أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هاد»(تو فقط هشداردهنده‌ای، و هر قومی رهبری دارد)(رعد/7) فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: «مُنذِر» من هستم. امام باقر علیه‌السلام در ادامه فرمود: و در هر زمانه‌ای، امامی از ما مردم را به سوی آنچه
ابن عباس: واژه «ذکر» در آیه «قَدْ أنزَلَ اللَّهُ إلَیْکُمْ ذِکْرًا»{خداوند مایه تذکّر بر شما نازل کرده است}(طلاق/10) به معنی پیامبر صلی الله علیه و آله است؛ زیرا پیامبر ذکری از جانب خدا و علی علیه‌السلام ذکری از جانب محمد صلی الله علیه و آله است. قرآن نیز در همین
ابوبصیر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: منظور از آیه «إنَّما أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هاد»{تو فقط هشداردهنده‌ای، و هر قومی رهبری دارد}(رعد/7) چه کسانی هستند؟ فرمود: «مُنذِرٌ» رسول خدا صلی الله علیه و آله و «هادی» علی علیه‌السلام است. عرض کردم: قربانت گردم، آیا این هدایت‌گری و راهبری
رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی مرا به معراج بردند، به جایی رسیدم که میان من و پروردگارم نه فرشته مقرّبی بود و نه فرستاده و پیامبری. در آن مقام هر حاجتی از خدا خواستم بهتر از آن را به من عطا فرمود. در آنجا آوایی شنیدم که
امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله آب وضو طلبید. وقتی از انجام وضو فارغ شد، دست علی بی ابی طالب علیه‌السلام را در دست خود گرفت و فرمود: «أَنْتَ مُنْذِرٌ»{تو هشدار دهنده‌ای}(رعد/7). سپس دست علی بن ابی طالب علیه‌السلام را روی سینه خود گذاشت و فرمود:
امام باقر علیه‌السلام درباره تأویل آیه «وَ شاقّواْ الرَّسولَ مِن بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدیٰ»{پس از آنکه راه هدایت بر آنان آشکار شد، با پیامبر در افتادند}(محمد/32) فرمود: در مورد علی بن ابی طالب علیه‌السلام نازل شده است.
امام کاظم علیه‌السلام: معنی عبارت قرآنی «هُوَ الَّذی أرْسَلَ رَسولَهُ بِالْهُدیٰ وَ دِینِ الْحَق»{او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست، فرستاد} چنین است که: خداوند خود به پیامبر صلی الله علیه و آله مسأله ولایت و وصیت را امر فرمود؛ زیرا ولایت، دین حق است تا
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: آیه‌ای در قرآن نازل نشده است مگر اینکه من بدانم کجا نازل شده، درباره چه کسی نازل شده، درباره چه چیزی نازل شده و در دشت یا کوه نازل شده است. گفته شد: چه آیه‌ای درباره خودتان نازل شده است؟ فرمود: اگر نمی‌پرسیدید، نمی‌گفتم! آیه «إنَّما أنتَ
