امام باقر علیه‌السلام: وقتی آیه «وَ کُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْناهُ فی إمامٍ مُبین»{همه چیز را در کتاب آشکارکننده‌ای برشمرده‌ایم}(یس/12) نازل شد، ابوبکر و عمر از جای خود برخاستند و گفتند: یا رسول الله «امام مبین» تورات است؟ فرمود: خیر! گفتند: انجیل است؟ فرمود: خیر! گفتند: قرآن است؟! فرمود: خیر. در این
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه‌السلام فرمود: قسم به آنکه محمّد را به حق به پیامبری فرستاد، هرکه تو را انکار کند به من ایمان نیاورده و آنکه ولایت تو را منکر گردد، نبوّت مرا انکار کرده و هرکه به تو ایمان نداشته باشد، به خدا
ابن عباس درباره آیه «أمْ یَحْسُدونَ النّاسَ عَلیٰ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ»{به مردم، برای آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده حسادت می‌کنند}(نساء/54) می‌گوید: این آیه درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه‌السلام نازل شد.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «يَعْرِفونَ نِعْمَةَ اللَّهِ ثُمَ يُنْکِرونَها وَ أکْثَرُهُمُ الْکافِرونَ»{آنها نعمت خدا را می‌شناسند؛ سپس آن را انکار می‌کنند؛ و اکثرشان کافرند}(نحل/83) می‌فرماید: خداوند مردم را با ولایت علی علیه‌السلام آشنا کرد و به آنان امر فرمود که ولایت وی را بپذیرند، اما [بعضی از] آنها بعد
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذٰلِکَ فَلْيَفْرَحوا»،{بگو که باید به فضل و رحمت خدا شادمان شوند}(یونس/58)، منظور از «فضل‌الله»، اقرار به نبوّت رسول خدا صلی الله علیه و آله است و منظور از «رحمته» اقرار به ولایت علی علیه‌السلام است.
ابن عباس: در آیه «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذٰلِکَ فَلْيَفْرَحوا»،{بگو که باید به فضل و رحمت خدا شادمان شوند}(یونس/58) منظور از «فضل‌الله» پیامبر صلی الله علیه و آله است و منظور از «رحمته» علی علیه‌السلام است.
ابو سعید خدری: وقتی آیه «يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنوا اتَّقوا اللَّهَ وَ کونوا مَعَ الصّادِقينَ»{ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خداترس باشید و با صادقان باشید}(توبه/119) نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله رو به صحابه کرده و فرمود: آیا می‌دانید این آیه درباره چه کسی نازل شد؟ عرض
امام باقر علیه‌السلام: فرشته‌ای با بیست هزار سر، بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل گردید. پیامبر برخاست و دست او را بوسید. فرشته به پیامبر گفت: صبر کن محمّد! به خدا سوگند، تو از تمام اهل آسمان‌ها و زمین‌ها نزد خدا عزیزتری. این فرشته، «محمود» نام داشت
رسول خدا صلی الله علیه و آله: صدّیقان سه نفرند: اول حبیب نجّار که مؤمن آل یاسین است، دومی خربیل که مؤمن آل فرعون است و سومی علی بن ابی طالب که برترین این سه نفر می‌باشد.
امام باقر علیه‌السلام: مقصود از آیه «یاأیُّهّا الَّذینَ آمَنواْ اتَّقواْ اللَّهَ وَ کونواْ مَعَ الصّادِقین»{ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا بترسید و با صادقان همراه باشید.}(توبه/119)، محمّد صلی الله علیه و آله و علی علیه‌السلام است.
