شکرگزارِ والدینت باش
امام باقر علیه‌السلام در پاسخ به جابر بن عبدالله انصاری پیرامون آیه «اشْکُرلی وَ لِوالِدَیْکَ»{شکرگزارِ من و والدینت باش}( لقمان/14) فرمود: منظور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی بن ابی طالب علیه‌السلام هستند.
امام باقر علیه‌السلام در پاسخ به جابر بن عبدالله انصاری پیرامون آیه «اشْکُرلی وَ لِوالِدَیْکَ»{شکرگزارِ من و والدینت باش}( لقمان/14) فرمود: منظور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی بن ابی طالب علیه‌السلام هستند.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: حقّ علی علیه‌السلام بر این اُمّت همانند حق پدر بر فرزند است.
امام رضا علیه‌السلام: زمانی که در جنگ اُحد، آن جماعت پا به فرار گذاشتند، علی علیه‌السلام از روبه‌رو، جبرئیل از سمت راست و میکائیل از سمت چپ از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دفاع می‌کردند. در این حال، آیه «قُل هُو نَبَأٌ عَظیمٌ * أنتُم عَنهَ مُعرِضون»{بگو: او همان رخداد بزرگی است،
جابر بن عبدالله انصاری: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم: ای پسر رسول خدا(ص)، گروهی معتقدند که خدای تبارک و تعالی امامت را در نسل حسن(ع) و حسین(ع) قرار داده است. ایشان پاسخ داد: به خدا قسم دروغ گفتند! مگر نشنیده‌اند که خدای متعال فرموده است: «وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقیَةً
محمود بن لَبید: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رحلت کرد، فاطمه علیهاسلام همیشه بر سر قبور شهدا می‌رفت و بر سر قبر حمزه(ع) گریه می‌کرد. روزی، سر قبر حمزه(ع) رفتم و او را آنجا در حال گریه دیدم. صبر کردم تا آرام گرفت، بعد نزدیک رفتم و سلام دادم و گفتم:
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السلام فرمود: خداوند تبارک و تعالی، محبت بیچاره‌ها و مستضعفین روی زمین را به تو عطا کرد و تو هم برادری ایشان را پذیرفتی و آنان تو را به عنوان امام خود پذیرفتند. خوش به حال تو و کسی که تو را دوست دارد و
امّ سلمة: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره آیه «فَاُوْلٰئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِم مِنَ النَّبیّینَ وَ الصِّدّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالِحینَ وَ حَسُنَ اُولٰئِکَ رَفیقا»{در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته؛ یعنی با پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحین. و آنان چه رفیقان نیکویی
شدّاد بن اوس: وقتی جنگ جمل اتفاق افتاد، با خودم گفتم: نه با علی(ع) می‌مانم و نه ضد او. نصف روز را نجنگیدم. شب شد و خدا در دلم انداخت که همراه علی(ع) شوم. به همراه او جنگیدم تا کار به پایان رسید. بعد عازم مدینه شدم و پیش اُمّ
امام حسین علیه‌السلام: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم در حالی که ایشان در فکر فرو رفته بود و غمگین بود. عرض کردم: یا رسول الله، چرا فکرتان مشغول است؟ فرمود: جبرئیل پیش من آمد و گفت: ای پیامبر، خدای علیّ اعلی به تو سلام می‌دهد و می‌گوید: دوره نبوّتت
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: یقیناً هر کس از پیشوایی غیر از امامی که از جانب ما باشد اطاعت کند، عذاب خواهم داد، حتی اگر آن شخص ذاتاً انسان خوبی باشد. من به همه کسانی که از امام عادل ما اطاعت کرده‌اند، رحم می‌کنم
