ابن عباس: شیبه بن عبدالدار و عباس بن عبدالمطّلب با هم‌دیگر فخرفروشی می‌کردند. شیبه گفت: کلیدهای کعبه در دست ماست، هر وقت اراده کنیم درهای آن را باز می‌کنیم یا می‌بندیم، به همین خاطر، بعد از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بهترین مردم هستیم! عباس هم گفت: مقام آب‌رسانی به حاجیان و
امام باقر علیه‌السلام: آیه 19 سوره توبه درباره علی(ع) و عباس و شیبة بن عثمان نازل شده است. عباس می‌گفت: من از شما برتر هستم چون وظیفه آب دادن به حجّاج را بر عهده دارم. شیبه گفت: من برتر هستم که کلیدداری کعبه به عهده من است. علی علیه‌السلام هم
امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی(ع) و یاران او را دوبار به مردم معرفی کرده است: یک بار زمانی که فرمود: «مَن کُنتُ مولاه فَهذا علیٌّ مولاه» و بار دوم زمانی که آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ
امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله من را صدا زد و فرمود: می‌خواهی به تو مژده‌ای بدهم؟ گفتم: بله یا رسول الله، شما همیشه مژده خوب می‌دهید. فرمود: خدا آیه‌ای درباره تو نازل کرده است. گفتم: آن آیه چیست؟ فرمود: با جبرئیل هم‌مرتبه شده‌ای، و سپس آیه را
اسماء بنت عمیس: شنیدم که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: منظور از «صالح المؤمنین» [در قرآن] علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای مردم، چه کسی از خدا نیکو گفتارتر است؟! چه کسی راستگوتر از خداست؟! ای مردم، پروردگار شما جلَّ جلالُه به من دستور داده که علی(ع) را بزرگ، امام، خلیفه، جانشین و وزیر خودم بر شما قرار بدهم. ای مردم، بدانید که علی(ع) بعد از من دروازه
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: بعد از من، علی(ع) دروازه هدایت، دعوت‌کننده به سوی پروردگار من و شایسته‌ترین مؤمن است و «وَ مَنْ أحْسَنُ قَوْلًا مِمَّن دَعا إلَی اللّهِ وَ عَمِلَ صالِحًا وَ قالَ إنَّنی مِنَ الْمُسْلِمینَ»{و چه کسی خوش‌گفتارتر است از آن که به سوی خدا دعوت کند و کار نیک کند
ابن عباس: به خدا قسم که «صالح المؤمنین» در آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ ذلِکَ ظَهیرٌ»{اگر علیه پیامبر همدست شوید، [کاری از پیش نمی‌برید]؛ زیرا خدا و جبرئیل و شایسته‌ترین مؤمن، یاور او هستند. و فرشتگان هم پشتیبان
امام باقر علیه‌السلام: منظور از «صالح المؤمنین» در آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ»{اگر علیه پیامبر همدست شوید، [کاری از پیش نمی‌برید]؛ زیرا خدا و جبرئیل و شایسته‌ترین مؤمن، یاور او هستند}(تحریم/4) علی علیه‌السلام است.
عامر بن شراحیل شَعبی: هنگام بازگشت از جنگ اُحد، علی علیه‌السلام هشتاد زخم عمیق برداشته بود. وقتی چشم پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به او افتاد، گریه کرد و فرمود: مردی که در راه خدا به این حال و روز بیفتد، بر خدا واجب است که با او طوری رفتار کند که شایسته
