جابر بن عبدالله انصاری: وقتی علی علیه‌السلام هنگام فتح خیبر پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمد، پیامبر اکرم به او فرمود: «اگر نمی‌ترسیدم از این که گروه‌هایی از امّت من، آن چیزی را مسیحیان درباره عیسی‌بن‌مریم قائل بودند در مورد تو بگویند، امروز درباره تو حرفی می‌زدم که از کنار هر
امام جواد علیه‌السلام: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه امام حسن و سلمان فارسی – در حالی که امیرالمؤمنین به دست سلمان تکیه داده بود – به مسجدالحرام آمدند؛ مردی خوش منظر جلو آمد و به امیرالمؤمنین سلام کرد و امام پاسخ داد. آن مرد نشست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین،
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّمَا أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هاد»(تو فقط هشداردهنده‌ای، و هر قومی رهبری دارد)(رعد/7) فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: «مُنذِر» من هستم. امام باقر علیه‌السلام در ادامه فرمود: و در هر زمانه‌ای، امامی از ما مردم را به سوی آنچه
حکم بن مروان: در دوران خلافت عمر بن خطاب مشکلی به وجود آمد. عمر بالا و پائین می‌پرید و مضطرب و پریشان گشته بود و نمی‌دانست چگونه آن را حل کند. اطرافش را نگاه کرد و گفت: ای مهاجران و انصار، درباره این مشکل چه می‌گویید؟! گفتند: تو امیرمؤمنان و
جَریر: هنگامی که حجّاج به قدرت رسید، کمیل بن زیاد را خواست و او از دستش فرار کرد. حجاج قوم و قبیله آن ها را از حقوق حکومت محروم ساخت. هنگامی که کمیل اوضاع را این گونه دید گفت: من پیرمرد سالخورده‌ای هستم، عمرم به سر آمده، شایسته نیست که
امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به ابن عباس: بعد از نام و یاد خدا و سلام، من تو را در امانت خود شریک کردم و تو را همرازم قرار دادم و هیچ‌کس از افراد خاندانم برای یاری و مددکاری و امانت‌داری، مثل تو، مورد اعتمادم نبود. اما وقتی که دیدی روزگار بر
[ابن عباس]: آیه «یَوْمَ لا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَ الَّذینَ آمَنواْ مَعَهُ نورُهُمْ یَسْعیٰ بَیْنَ أیْدیهِمْ وَ بِأیْمانِهِمْ»{روزی که خدا، پیامبر و مسلمانانِ همراهش را خوار نمی‌کند و نورشان جلوی رو و در سمت راست و چپشان پَرتوافشانی می‌کند}(تحریم/8) در حق علی علیه‌السلام و یارانش نازل شده است.
أصبغ بن نباته: امیرالمؤمنین علیه السلام به ما دستور داد تا از کوفه به مدائن برویم. روز یکشنبه حرکت کردیم ولی عَمرو بن حُریث به همراه هفت نفر تخلف کردند و به مکانی در حیره به نام خورنَق رفتند. گفتند: تفریح می‌کنیم و وقتی چهارشنبه شد می رویم و به
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در وصف حمله مغول: آنان را می‌بینم که با چهره‌هایی مانند سپرهای چکش خورده، لباس‌هایی از دیباج و حریر پوشیده‌اند و اسب‌های اصیل را یدک می‌کشند. آن‌چنان کشتار و خونریزی دارند که مجروحان از روی بدن کشتگان حرکت می‌کنند و فراریان از اسیرشدگان کمترند. یکی از اصحاب گفت:
رسول خدا صلی الله علیه و آله نگاهی به علی بن أبی طالب علیه السّلام کرد و فرمود: ای علی، هر کس با تو دشمنی کند، خدا او را به مرگ جاهلیت بمیراند و در روز قیامت بابت کردارش وی را بازخواست نماید.
