حضرت آدم

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: در قیامت، آدم(ع) به پسرش شیث(ع) افتخار می‌کند و من هم به علی بن أبی طالب.

حارث أعور: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در میان جمعی از یاران خود بود که فرمود: اکنون علم آدم(ع)، فهم نوح(ع) و حکمت ابراهیم(ع) را به شما نشان می‌دهم. در همان لحظه، فوراً علی علیه‌السلام از راه رسید. ابوبکر عرض کرد: یا رسول الله، آیا یک مرد را با سه پیامبر مقایسه کردی؟!

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هر کس بخواهد علم آدم(ع)، فهم نوح(ع)، زهد یحیی بن زکریا(ع) و شدت عمل موسی بن عمران(ع) را متوجه شود، باید به علی بن أبی طالب علیه‌السلام نگاه کند.

ابوذر غفاری: روزی در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم که آن حضرت قیام و رکوع کرد و سجده شکر به درگاه خدای متعال به جا آورد و فرمود: ای جندب، هر کس بخواهد علم آدم(ع)، فهم نوح(ع)، خلیل بودن ابراهیم(ع)، مناجات موسی(ع)، سیاحت عیسی(ع) و صبر و بلای ایّوب(ع) را

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: خدا من و مرد دیگری را پشت به پشت از صلب آدم منتقل کرد، تا اینکه از صلب پدرمان درآمدیم و من از آن مرد به اندازه فضیلت این بر این سبقت گرفتم -انگشتان سبابه و میانه را نشان داد-. این سبقت همان نبوت است. از آن

ابن عباس: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بودیم که فرمودند: هر کس بخواهد علم آدم(ع)، آرامش نوح(ع)، صبوری ابراهیم(ع)، هوش موسی(ع) و زهد داوود(ع) را ببیند به او نگاه کند. نگاه کردیم و علی بن أبی طالب علیه‌السلام را دیدیم که مثل آب روان جاری در سراشیبی، در حال

ابن مسعود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در بین یاران خود نشسته بود که علی بن أبی طالب علیه‌السلام آمد. رسول خدا فرمود: هر کس بخواهد علم آدم(ع)، حکمت نوح(ع) و صبوری ابراهیم(ع) را ببیند به علی بن أبی طالب نگاه کند.

ربیع بن یونس: از امام صادق علیه‌السلام پرسیدم: سرورم، داستان سجده شکری که امیرالمؤمنین علیه‌السلام به جا آورد، چه بود و برای چه بود؟ فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله، علی علیه‌السلام را به مأموریتی فرستاد و او پس از رنج زیاد، بسیار خوب از عهده کار برآمد.