امام باقر علیه‌السلام: علی را در مرتبه‌ای پایین‌تر از آن‌چه خداوند قرار داده، حساب نکنید. همچنین علی را بالاتر از آن‌چه خداوند قرار داده به حساب نیاورید. در منزلت علی همین بس که با دلاوران می‌جنگد و بهشتیان را با هم پیوند می‌دهد!
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هر گروهی از مشرکان که نافرمانی کردند، آنان را با تیر خدا زدم. سؤال شد تیر خدا چیست؟ ایشان فرمود: علی بن أبی طالب(ع) است، او را به هر جنگی فرستادم دیدم که جبرئیل(ع) در سمت راست، میکائیل(ع) در سمت چپ و عزرائیل(ع) در جلوی او قرار
اصبغ بن نباته: علی علیه السلام به تنهایی از مدینه خارج شد. وقتی هفت روز از رفتنش گذشت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در حالی که گریه می‌کرد فرمود: خدایا، نور چشمم، قوت بدنم، پسرعمویم و برطرف‌کننده ناراحتیم را برگردان. و بعد از آن، بهشت را برای هر کسی که خبر بازگشت علی(ع)
ابن عباس در مورد آیه «وَ لَمّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إذا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدّون»{هنگامی که از پسر مریم یاد شد، ناگهان قوم تو هلهله درانداختند و اعتراض کردند}(زخرف/57) گفت: جبرئیل در سمت راست پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بود که امیرالمؤمنین آمد. جبرئیل علیه‌السلام خندید و گفت: ای محمّد، این علی
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: به خدا قسم، علی علیه‌السلام را به هر جنگی فرستادم دیدم که جبرئیل علیه‌السلام با هفتادهزار فرشته در سمت راست و میکائیل با هفتادهزار فرشته در سمت چپ و عزرائیل در جلوی او حرکت می‌کنند و ابری هم بر او سایه انداخته تا بهترین پیروزی به او
به حسن بصری خبر رسید که کسی گمان برده است که از علی علیه السلام بدگویی میکند. روزی میان اصحابش برخاست و گفت: قصد داشتم در خانه را به روی خود ببندم و تا آخر عمر از خانه‌ام بیرون نیایم. به من خبر رسیده که یکی از شماها مرا متهم
امام باقر علیه السلام: علی بن ابی طالب علیه السلام در عراق نزد شما بود و با دشمنش میجنگید و یارانش همراه او بودند و در بین آن ها پنجاه نفر نبود که او را به حق و امامتش را به حق بشناسد.
سلیم بن قیس: من سعد بن ابی وقاص را دیدم و گفتم: من از علی علیه‌السلام شنیدم که فرمود: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: از فتنه شیطان و از فتنه سعد دوری کنید، او به باطل ساختن حق و رسوایی اهل حقیقت دعوت
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آن‌ها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت
