به حسن بصری خبر رسید که کسی گمان برده است که از علی علیه السلام بدگویی میکند. روزی میان اصحابش برخاست و گفت: قصد داشتم در خانه را به روی خود ببندم و تا آخر عمر از خانهام بیرون نیایم. به من خبر رسیده که یکی از شماها مرا متهم کرده است که علی را کم می شمارم. بدانید که او بهترین مردم است پس از پیامبر ما و انیس و جلیس او است. به هنگام گرفتاری گرهگشا بود. در روز نبرد هم نبردانش را می کشت. مردی از شما جدا شده که قرآن را خواند و آن را گرامی داشت، و علم را گرفت و او را سرشار ساخت. شجاعتی به دست آورد که در طاعت پروردگارش به کار بست. او بر سختیهای نبرد صبر پیشه میکرد و در هنگام خوشی و بدی شکرگزار بود. به کتاب پروردگارش عمل کرد و برای پیامبرش خیرخواه بود. عموزاده و برادر رسول خدا بود. رسول خدا فقط با او برادری کرد نه با دیگر اصحابش و رازش را به او سپرد. علی علیه السلام در خردسالی از او دفاع کرد و در بزرگی به همراهش نبرد نمود. پهلوانان را می کشت و با یکه تازان میدان نبرد برای رواج دین خدا مبارزه می کرد تا جنگ پایان یابد. متمسک به عهد و پیمان پیغمبرش بود و کسی او را از آن باز نمیداشت و مخالفی بر او چیره نمیشد. پیامبر با کمال رضایت از او درگذشت. دانشمندترین مسلمانان و با فهم ترین آنان بود و در اسلام بر همه سبقت داشت. در مناقب و فضائلش همانند نداشت. خود را از شهوات باز داشت و هنگام غفلت دیگران برای خدا کار کرد و هنگام سرما وضوی کامل انجام داد و در نماز برای خدا خاشع بود و خود را از لذات باز گرفت و آستین بالا زد. اخلاقی نیکو داشت و ریشهای اصیل داشت. پیرو روشهای پیامبرش بود و آثار ولی خود را دنبال کرد. چگونه من دربارهاش چیزی گویم که هلاکم کند و کسی را نمیشناسم که بتواند درباره او بدی سراغ دهد. ما را آزار ندهید و از راه هلاکت بر کنار باشید.