امام حسین

انس بن مالک: در شبی بسیار تاریک به همراه دو نفر از صحابه در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودم که ایشان به ما فرمود بروید درِ خانه علی(ع). سپس به در خانه علی علیه‌السلام آمدیم و یکی از ما به آرامی در زد. ناگهان علی بن أبی طالب علیه‌السلام در

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب به امیرالمؤمنین علیه‌السلام: سه چیز به تو داده شد که به من داده نشده است؛ پدر زنی مانند من، همسری همچون فاطمه(س) و فرزندانی مثل حسن و حسین(ع).

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای علی، سه فضیلت به تو داده شده که به من عطا نشده: 1- خدا پدرزنی مثل من به تو داد. 2- همسری مثل فاطمه سلام‌الله‌علیها به تو بخشید و 3- پسرهایت حسن و حسین علیهماالسلام را به تو عطا کرد.

امام حسین علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی علیه‌السلام و عده‌ای از یارانش را که در حال آمدن بودند، نگاه کرد و فرمود: اگر کسی بخواهد جمال یوسف(ع)، بخشندگی ابراهیم(ع)، خوشرویی سلیمان(ع) و حکمت داوود(ع) را ببیند، به علی علیه‌السلام نگاه کند.

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: خداوند به پیامبرش موسی وحی فرمود که مسجدی پاکیزه را برای من بساز که غیر از خودت و هارون و دو پسر هارون، کسی در آن اقامت نکند. خداوند به من هم وحی فرمود که مسجدی پاکیزه بسازم که غیر از من و علی و دو پسر

پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: به جز من، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم‌السلام و هر کسی که از خاندان من است کسی حق ندارد در مسجد جُنُب شود.

امام جواد علیه‌السلام: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه امام حسن و سلمان فارسی – در حالی که امیرالمؤمنین به دست سلمان تکیه داده بود – به مسجدالحرام آمدند؛ مردی خوش منظر جلو آمد و به امیرالمؤمنین سلام کرد و امام پاسخ داد. آن مرد نشست و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین،

امام حسین علیه‌السلام: از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره مصداق عترت در جمله «إنّی مُخَلِّفٌ فیکُم الثَّقَلَین کِتابَ الله و عِترَتی» که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است سؤال شد؛ فرمود: من هستم و حسن و حسین و نُه امام از صُلب حسین. نهمین آنان مهدی و